ابراهیمی پور صدیقه، خسروی کوثر، بنیاسدی محدثه. بررسی میزان آنتی اکسیدانهای بزاق در بیماران مبتلا به آبسه حاد اپیکال، قبل و بعد از درمان ریشه. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1402; 33 (222) :160-165
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-19449-fa.html
چکیده: (878 مشاهده)
سابقه و هدف: آنتیاکسیدانها میتوانند از آسیب اکسیداتیو ناشی از افزایش تولید رادیکالهای آزاد در بیماریهای دهان و دندان جلوگیری کنند. در این مطالعه به بررسی میزان ظرفیت کلی آنتیاکسیدان (TAC) بزاق در بیماران مبتلا به آبسه حاد اپیکال، قبل و بعد از درمان ریشه و مقایسه آن با گروه کنترل پرداخته شده است.
مواد و روشها: در این مطالعه مورد- شاهدی، نمونه برداری از میزان آنتیاکسیدان بزاق 20 نفر از بیماران مبتلا به آبسه حاد اپیکال، قبل و سه هفته بعد از درمان ریشه انجام شد. علاوه بر این 20 فرد سالم (فاقد پوسیدگی و آبسه دندانی و بدون داشتن بیماریهای سیستمیک)، بهعنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. برای اندازهگیری میزان آنتیاکسیدان نمونههای بزاق از روش توانایی پلاسما در احیای یونهای فریک(FRAP) استفاده و TAC نمونهها ارزیابی شد. سپس تمامی دادهها جمعآوری و آنالیز آماری با استفاده از آزمون آماری T-test و نرمافزار SPSS نسخه 16 انجام شد.
یافتهها: میزان TAC بزاق افراد در گروه مورد قبل از درمان برابر µmol/L 174/9±298/8 و بعد از درمان برابر µmol/L 145/2±450/9 حاصل شد، که این افزایش از نظر آماری معنیدار بود(0/009=P). اما TAC گروه مورد پس از درمان ریشه و گروه کنترل اختلاف آماری معنیداری نداشت(0/056=P).
استنتاج: نتایج این مطالعه نشان داد، درمان مؤثر آبسه حاد اپیکال میتواند باعث افزایش ظرفیت کلی آنتیاکسیدانی و کاهش استرس اکسیداتیو شده و نقش مؤثری در ترمیم صدمات ناشی از فعالیت رادیکالهای آزاد داشته باشد.
نوع مطالعه:
گزارش کوتاه |
موضوع مقاله:
دندانپزشکی