دوره 33، شماره 225 - ( مهر 1402 )
جلد 33 شماره 225 صفحات 57-45 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Fasahi J, Baghshani H, Moosavi Z. Evaluating the Effectiveness of Betaine Against Oxidative and Histopathological Damage Caused by Acrylamide in the Rat Brain. J Mazandaran Univ Med Sci 2023; 33 (225) :45-57
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-19517-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-19517-fa.html
فساهی جواد، باغشنی حسن، موسوی زهرا. اثربخشی بتائین در برابر آسیب اکسیداتیو و هیستوپاتولوژیک ناشی از آکریل‌آمید در مغز موش صحرایی. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1402; 33 (225) :45-57
چکیده: (1171 مشاهده)
سابقه و هدف: آکریل‌آمید یک ماده شیمیایی است که به‌طور گسترده در تولید کاغذ، رنگ و سایر محصولات صنعتی استفاده می‌شود. غذا و دود سیگار منابع اصلی قرار گرفتن در معرض آکریل‌آمید هستند. بتائین یک ترکیب طبیعی با خواص آنتی‌اکسیدانی است و اثرات محافظتی آن در پیشگیری از آسیب‌های بافتی ناشی از برخی مسمومیت‌ها نیزگزارش شده است. این مطالعه با هدف ارزیابی اثربخشی بتائین در برابر آسیب ناشی از آکریل‌آمید در بافت مغز انجام شد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی 28 موش صحرایی نر به‌طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. گروه 1 به‌عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. گروه 2، روزانه آکریل‌آمید (50mg/kg; ip ) دریافت نمودند. گروه 3 علاوه بر آکریل‌آمید، غذای حاوی 2درصد بتائین دریافت‌کردند. موش‌های گروه 4 غذای حاوی 2درصد بتائین دریافت نمودند. در پایان دوره آزمایش (یازدهمین روز)، نمونه‌گیری از بافت مغز برای ارزیابی بیوشیمیایی و هیستوپاتولوژیکی انجام شد. از آزمونهای ANOVA و Bonferroni برای مقایسه میانگین داده‌های بیوشیمیایی گروه‌ها و از آزمونهای Kruskal-Wallis و Mann-Whitney برای بررسی داده‌های هیستوپاتولوژی استفاده شد. تمامی محاسبات به کمک نرم‌افزار SPSS/PC، نسخه‌ی21، انجام شد.
یافته‌ها: در گروه دریافت‌کننده آکریل‌آمید کاهش معنی‌دار کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز و افزایش معنی‌دار (0/05 P<) گروه‌های کربونیل پروتئین‌ها و مالون دی آلدئید در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد. پرخونی، میکروگلیوزیس و تغییرات ایسکمیک سلولی در بافت مغز موش‌های گروه دریافت‌کننده آکریل‌آمید در مقایسه با گروه کنترل به‌طور معنی‌داری افزایش داشت (0/05 P<). به دنبال تجویز بتائین در گروه 3 (آکریل‌آمید+بتائین) مقادیر سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز در مقایسه با گروه دریافت‌کننده آکریل‌آمید افزایش نشان دادند ودر مقایسه با گروه کنترل فاقد اختلاف معنی‌دار بودند. هم‌چنین تجویز بتائین در گروه آکریل‌آمید+بتائین باعث کاهش معنی‌دار تغییرات ایسکمیک سلولی در مقایسه با گروه دریافت‌کننده آکریل‌آمید (0/05 P<) و کاهش غیر معنی‌دار پرخونی و میکروگلیوزیس در مقایسه با گروه دریافت‌کننده آکریل‌آمید شد.
استنتاج: تجویز بتائین می‌تواند در کاهش تغییرات شاخص‌های اکسیداتیو و نیز در التیام آسیب بافتی ناشی از آکریل‌آمید در بافت مغز موش مفید باشد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی 28 موش صحرایی نر به‌طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. گروه 1 به‌عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. گروه 2، روزانه آکریل‌آمید (50mg/kg; ip ) دریافت نمودند. گروه 3 علاوه بر آکریل‌آمید، غذای حاوی 2درصد بتائین دریافت‌کردند. موش‌های گروه 4 غذای حاوی 2درصد بتائین دریافت نمودند. در پایان دوره آزمایش (یازدهمین روز)، نمونه‌گیری از بافت مغز برای ارزیابی بیوشیمیایی و هیستوپاتولوژیکی انجام شد. از آزمونهای ANOVA و Bonferroni برای مقایسه میانگین داده‌های بیوشیمیایی گروه‌ها و از آزمونهای Kruskal-Wallis و Mann-Whitney برای بررسی داده‌های هیستوپاتولوژی استفاده شد. تمامی محاسبات به کمک نرم‌افزار SPSS/PC، نسخه‌ی21، انجام شد.
یافته‌ها: در گروه دریافت‌کننده آکریل‌آمید کاهش معنی‌دار کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز و افزایش معنی‌دار (0/05 P<) گروه‌های کربونیل پروتئین‌ها و مالون دی آلدئید در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد. پرخونی، میکروگلیوزیس و تغییرات ایسکمیک سلولی در بافت مغز موش‌های گروه دریافت‌کننده آکریل‌آمید در مقایسه با گروه کنترل به‌طور معنی‌داری افزایش داشت (0/05 P<). به دنبال تجویز بتائین در گروه 3 (آکریل‌آمید+بتائین) مقادیر سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز در مقایسه با گروه دریافت‌کننده آکریل‌آمید افزایش نشان دادند ودر مقایسه با گروه کنترل فاقد اختلاف معنی‌دار بودند. هم‌چنین تجویز بتائین در گروه آکریل‌آمید+بتائین باعث کاهش معنی‌دار تغییرات ایسکمیک سلولی در مقایسه با گروه دریافت‌کننده آکریل‌آمید (0/05 P<) و کاهش غیر معنی‌دار پرخونی و میکروگلیوزیس در مقایسه با گروه دریافت‌کننده آکریل‌آمید شد.
استنتاج: تجویز بتائین می‌تواند در کاهش تغییرات شاخص‌های اکسیداتیو و نیز در التیام آسیب بافتی ناشی از آکریل‌آمید در بافت مغز موش مفید باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
بیوشیمی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
