دوره 35، شماره 243 - ( فروردین 1404 )
جلد 35 شماره 243 صفحات 110-103 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Eghbali M, Barani A, Hosseinzadeh M H, Meskin F, Ataollahi P, Ebrahimzadeh M A. Antihypoxic Activities of Methanolic Extract of Silybum marianum and Silymarin in Asphyctic, Haemic, and Circulatory Hypoxia Models in Mice. J Mazandaran Univ Med Sci 2025; 35 (243) :103-110
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-19727-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-19727-fa.html
اقبالی محمد، بارانی امین، حسین زاده محمد حسین، مسکین فرشته، عطااللهی پروانه، ابراهیم زاده محمد علی. ارزیابی فعالیت آنتی هیپوکسی عصاره متانولی خارمریم و سیلیمارین در سه مدل خفگی، خونی و گردش خونی در موش سوری. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1404; 35 (243) :103-110
محمد اقبالی 
، امین بارانی 
، محمد حسین حسین زاده ، فرشته مسکین ، پروانه عطااللهی ، محمد علی ابراهیم زاده
، امین بارانی ، محمد حسین حسین زاده ، فرشته مسکین ، پروانه عطااللهی ، محمد علی ابراهیم زاده
چکیده: (131 مشاهده)
سابقه و هدف: هیپوکسی می‌تواند منجر به بروز اختلال در عملکرد بدن شود. هیپوکسی با پاتولوژی کوه گرفتگی، بیماری قلبی عروقی و سکته مرتبط است و به مرگ و میر در بسیاری از کشورها منجر می‌شود. خارمریم گیاهی است که فعالیت آنتی‌اکسیدانی خوبی دارد. این مطالعه با هدف بررسی فعالیت آنتی‌هیپوکسی عصاره متانولی خارمریم و ماده موثره آن، سیلیمارین در سه مدل مختلف هیپوکسی در موش سوری، انجام پذیرفت.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، اثر محافظتی عصاره متانولی اندام هوایی خارمریم و سیلیمارین در مقابل مرگ و میر ناشی از هیپوکسی در موش سوری با سه مدل هیپوکسی خفگی، خونی و جریان خونی بررسی شد. دوز250-62.5 از عصاره متانولی و دوزهای 100-12.5 mg/kg از سیلیمارین استفاده شد. در تست هیپوکسی خفگی، فنی توئین (50 mg/kg، داخل صفاقی) و در دو تست بعدی پروپرانولول 20 و 30 mg/kg، داخل صفاقی) به عنوان کنترل مثبت به کار رفت. نرمال سالین به عنوان کنترل منفی به کار گرفته شد.آنالیز واریانس یک سویه و متعاقب آن نیومن کولز (با گراف پد پریزم 8) به منظور تعیین اختلاف بین میانگین‌ها استفاده شد.
یافته‌ها: ترکیبات در تمامی تست‌های آنتی‌هیپوکسی، در مدل‌های خونی، گردش خونی و خفگی توانستند اثرات محافظتی خوبی در افزایش زمان زنده ماندن موش‌های سوری نر حتی در دوزهای پایین از خود نشان دهند. سیلیمارین در تمامی مدل‌ها موثر بوده و اثری مشابه پروپرانولول و فنی‌توئین که به عنوان کنترل مثبت به کار رفتند، از خود نشان داد. به جز در مدل خفگی، عصاره در 5/62 اثری اثری معادل سیلیمارین با دوز 5/12 mg/kg داشت.
استنتاج: وجود سیلیمارین در عصاره، می‌تواند مسئول ایجاد فعالیت آنتی‌هیپوکسی مشاهده شده در آن باشد. خارمریم و سیلیمارین هر یک فعالیت محافظتی خوبی را در تمامی مدل‌های آنتی‌هیپوکسی از خود نشان داد، جایی که عموماً معادل یا موثرتر از کنترل مثبت بودند.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، اثر محافظتی عصاره متانولی اندام هوایی خارمریم و سیلیمارین در مقابل مرگ و میر ناشی از هیپوکسی در موش سوری با سه مدل هیپوکسی خفگی، خونی و جریان خونی بررسی شد. دوز250-62.5 از عصاره متانولی و دوزهای 100-12.5 mg/kg از سیلیمارین استفاده شد. در تست هیپوکسی خفگی، فنی توئین (50 mg/kg، داخل صفاقی) و در دو تست بعدی پروپرانولول 20 و 30 mg/kg، داخل صفاقی) به عنوان کنترل مثبت به کار رفت. نرمال سالین به عنوان کنترل منفی به کار گرفته شد.آنالیز واریانس یک سویه و متعاقب آن نیومن کولز (با گراف پد پریزم 8) به منظور تعیین اختلاف بین میانگین‌ها استفاده شد.
یافته‌ها: ترکیبات در تمامی تست‌های آنتی‌هیپوکسی، در مدل‌های خونی، گردش خونی و خفگی توانستند اثرات محافظتی خوبی در افزایش زمان زنده ماندن موش‌های سوری نر حتی در دوزهای پایین از خود نشان دهند. سیلیمارین در تمامی مدل‌ها موثر بوده و اثری مشابه پروپرانولول و فنی‌توئین که به عنوان کنترل مثبت به کار رفتند، از خود نشان داد. به جز در مدل خفگی، عصاره در 5/62 اثری اثری معادل سیلیمارین با دوز 5/12 mg/kg داشت.
استنتاج: وجود سیلیمارین در عصاره، می‌تواند مسئول ایجاد فعالیت آنتی‌هیپوکسی مشاهده شده در آن باشد. خارمریم و سیلیمارین هر یک فعالیت محافظتی خوبی را در تمامی مدل‌های آنتی‌هیپوکسی از خود نشان داد، جایی که عموماً معادل یا موثرتر از کنترل مثبت بودند.
نوع مطالعه: گزارش کوتاه |
موضوع مقاله:
فارماکولوژی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
