دوره 33، شماره 1 - ( ویژه‌نامه شماره یک - آبان 1402 )
جلد 33 شماره 1 صفحات 191-180 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Davoodi L, Eskandari A M, Hoseinnejad A, Moayed Ahmadi B, Haghani I. Clinical and Paraclinical Survey of Hospitalised Cases of Mucormycosis in Two Centres in Ghaemshahr and Sari during 2011-2018. J Mazandaran Univ Med Sci 2023; 33 (1) :180-191
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-19932-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-19932-fa.html
داوودی لطف اله، اسکندری امیر محمد، حسین نژاد اکبر، مؤید احمدی بهاره، حقانی ایمان. بررسی کلینیکی و پاراکلینیکی موارد موکورمایکوزیس بستری در مراکز آموزشی درمانی رازی قائم‌شهر و بوعلی ساری طی سال های 1397-1390. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1402; 33 (1) :180-191
چکیده: (1171 مشاهده)
سابقه و هدف: زیگومایکوزیس (موکورمایکوزیس) یک عفونت قارچی نادر با عوارض و مرگ‌ومیر بالا است. این مطالعه با هدف بررسی بالینی و پاراکلینیکی موکورمایکوزیس در بیماران بستری در بیمارستان‌های بوعلی ساری و رازی قائم‌شهر، استان مازندران، ایران انجام شد.
مواد و روش‌ها: در مطالعه توصیفی- مقطعی و گذشته‌نگر حاضر، پرونده بیمارانی با موکورمایکوزیس اثبات‌شده یا احتمالی که از 20 مهر 1390 تا 20 آبان 1397 در بیمارستان‌های بوعلی ساری و رازی قائم‌شهر بستری شده بودند، بررسی شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون‌های T Student و آزمون دقیق فیشر و نرم‌افزار SPSS نسخه 27 استفاده شد. 0/05 £ p به‌عنوان سطح معنی‌داری درنظر گرفته شد.
یافته‌ها: از 33 بیمار مورد بررسی 18 بیمار(54/55درصد) زن و 15 بیمار (45/45 درصد) مرد بودند. هم‌چنین میانگین سنی بیماران 48/8 بود. در بین علائم و نشانه‌های بیماری بیش‌ترین موارد مربوط به سردرد بود. دیابت با 93/3 درصد (28 نفر) شایع‌ترین بیماری زمینه‌ای را در این بیماران تشکیل می‌داد. میزان مرگ‌ومیر بیماران 48/48 درصد بود که 25 درصد موارد مربوط به موکورمایکوزیس می‌شد. دو جنس Mucor و Rhizopus شایع‌ترین عوامل جداشده در نه مورد کشت مثبت بودند.
استنتاج: با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه، افراد دیابتی بیش‌تر از دیگران در معرض خطر موکورمایکوزیس قرار دارند و با کنترل و کاهش دیابت در افراد جامعه می‌توان میزان بروز موکورمایکوزیس را به‌طور قابل توجهی کاهش داد. هم‌چنین درمان جراحی، در کنار درمان به‌موقع دارویی، باعث بیش‌ترین میزان بقا می‌شود.
مواد و روش‌ها: در مطالعه توصیفی- مقطعی و گذشته‌نگر حاضر، پرونده بیمارانی با موکورمایکوزیس اثبات‌شده یا احتمالی که از 20 مهر 1390 تا 20 آبان 1397 در بیمارستان‌های بوعلی ساری و رازی قائم‌شهر بستری شده بودند، بررسی شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون‌های T Student و آزمون دقیق فیشر و نرم‌افزار SPSS نسخه 27 استفاده شد. 0/05 £ p به‌عنوان سطح معنی‌داری درنظر گرفته شد.
یافته‌ها: از 33 بیمار مورد بررسی 18 بیمار(54/55درصد) زن و 15 بیمار (45/45 درصد) مرد بودند. هم‌چنین میانگین سنی بیماران 48/8 بود. در بین علائم و نشانه‌های بیماری بیش‌ترین موارد مربوط به سردرد بود. دیابت با 93/3 درصد (28 نفر) شایع‌ترین بیماری زمینه‌ای را در این بیماران تشکیل می‌داد. میزان مرگ‌ومیر بیماران 48/48 درصد بود که 25 درصد موارد مربوط به موکورمایکوزیس می‌شد. دو جنس Mucor و Rhizopus شایع‌ترین عوامل جداشده در نه مورد کشت مثبت بودند.
استنتاج: با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه، افراد دیابتی بیش‌تر از دیگران در معرض خطر موکورمایکوزیس قرار دارند و با کنترل و کاهش دیابت در افراد جامعه می‌توان میزان بروز موکورمایکوزیس را به‌طور قابل توجهی کاهش داد. هم‌چنین درمان جراحی، در کنار درمان به‌موقع دارویی، باعث بیش‌ترین میزان بقا می‌شود.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
قارچ شناسي
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
