Mendeley  

Zotero  

Jamali B, Azimi Orimi H. Knowledge attitude and practice of practitioners and midwives working at health centers of main cities of Mazandaran province about emergency contraception. J Mazandaran Univ Med Sci 2007; 17 (57) :75-81
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-200-fa.html

سابقه و هدف : روش های پیشگیری از بارداری اضطراری (Emergency contraception) در زمان مشخصی پس از یک نزدیکی بدون پیشگیری استفاده می شود و احتمال حاملگی های ناخواسته را به میزان چشمگیری کاهش می دهد. برخلاف بی خطر و موثر بودن این روش، میزان استفاده از آن بسیار پایین است. مهم ترین علت عدم استفاده این روش توسط زنان، کمبود اطلاع رسانی کارکنان بهداشتی به علت کمبود آگاهی آنان و متعاقبا عدم تجویز آن می باشد.
مواد و روش ها : پژوهش حاضر یک بررسی توصیفی است. تعداد 150 پزشک عمومی و مامای شاغل در مراکز بهداشتی- درمانی شهرهای مرکزی استان مازندران (1384) به روش چندمرحله ای انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه استفاده شد که توسط افراد آموزش دیده و طی مراجعه مستقیم به مراکز بهداشتی- درمانی، تکمیل گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS و آزمون های نسبت، t-Test , X2 ، آنالیز رگرسیون و همبستگی انجام شد.
یافته ها : نتایج نشان داد که آگاهی 35.3 درصد از واحدهای پژوهش از روش های پیشگیری از بارداری اضطراری خوب، 38 درصد متوسط و 26.7 درصد ضعیف بود و ارتباط آگاهی با سن و سابقه کار نمونه ها معکوس بود. هم چنین 60.7 درصد از واحدهای پژوهش نسبت به این روش نگرش مثبت و 39.3 درصد، نگرش منفی داشتند و عملکرد 54.4 درصد از واحدهای مورد پژوهش در مورد این روش خوب و 45.6 درصد عملکرد خوبی نداشتند. هم چنین ارتباط عملکرد با جنس و شغل نمونه ها معنی دار بود.
استنتاج : یافته ها نشان دهنده ضرورت برگزاری منظم دوره های بازآموزی و یا تشکیل کارگاه های آموزشی تنظیم خانواده خصوصا روش پیشگیری از بارداری اضطراری جهت افزایش آگاهی و عملکرد کارکنان بهداشت و درمان می باشد.