دوره 17، شماره 57 - ( فروردين 1386 )                   جلد 17 شماره 57 صفحات 87-82 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Abedi G, Dlagshaie B, Tabibi J, Arianezhad M. Fuzzy goal programming model in resource allocation at education section of the ministry of health. J Mazandaran Univ Med Sci 2007; 17 (57) :82-87
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-201-fa.html
عابدی قاسم، دلگشایی بهرام، طبیبی سیدجمال الدین، آریانژاد میربهادرقلی. ارایه مدل برنامه ریزی آرمانی جهت تخصیص منابع در بخش آموزشی، دانشگاهی وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1386; 17 (57) :82-87

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-201-fa.html


چکیده:   (20201 مشاهده)
سابقه و هدف: هدف اساسی برنامه ریزی، تقلیل میزان قبول خطر نسبت به اتفاقات احتمالی و اتخاذ تدابیری جهت هماهنگی برای دستیابی به موفقیت های سازمانی است. به علت محدودیت منابع و نا محدود بودن نیازهای جامعه، مساله تخصیص بهینه منابع مطرح می شود. تخصیص بهینه منابع مهم ترین ابزار اجرای استراتژی و برنامه ای بلند مدت هر سازمان است و سیاست ها و هدف های برنامه هر سازمان در تخصیص بهینه منابع به فعالیت ها انعکاس می یابد. با توجه به اینکه تخصیص منابع در حال حاضر به روش سنتی و مبتنی بر تجربیات و استدلال ذهنی نیروی انسانی می باشد و استفاده از آن سبب ایجاد نارضایتی است و قابلیت تعمیم پذیری و انطباق دلیل ریاضی ندارد. لذا هدف از پژوهش استفاده از تئوری ریاضی جهت نزدیک کردن کمیت و کیفیت استدلال انسانی به استدلال ریاضی می باشد.
مواد و روش ها: روش پژوهش توصیفی- مقطعی کاربردی است. مدل پژوهش حاضر برای تخصیص منابع شامل تنظیم تابع هدف با در نظر گرفتن محدودیت های آرمانی بود. تابع هدف آرمانی از نوع مربعی براساس کمینه سازی توان دوم انحراف از آرمان ها تنظیم شد و برای گردآوری داده های مربوط به تابع هدف از پرسشنامه ماتریس تصمیم گیری و داده های مربوط به آرمانها از اسناد و مدارک سال84 استفاده شد که با استفاده از نرم افزار Expert- choice و MATLAB تجزیه و تحلیل داده ها صورت گرفت.
یافته ها: پس از حل مدل ، با مقایسه نتایج بهینه بدست آمده از مدل هریک از آرمانهای در نظر گرفته شده در پایان سال 84 با تغییراتی تحقق یافته است. در مدل هیشین با استفاده از روش (Quadratic Programming ) هریک از متغیرهای کلی تعداد دانشجویان و تعداد اعضای هیات علمی در مقایسه با آرمان به ترتیب (120 هزار در مقایسه با 116690 و 12هزار نفر در مقایسه با 9855 نفر) تحقق یافته است.
استنتاج: استفاده از برنامه ریزی آرمانی به بهینه سازی تخصیص منابع منجر شد. آرمان های برنامه با توجه به منابع تخصیص داده شده در مقایسه با بهینه دارای مغایرتهایی است. نتایج به دست آمده بیانگر آنست که به دلیل عدم استفاده از مدل های کار آمد ریاضی در پیش بینی و هدف گذاری، تخصیص منابع به طور بهینه انجام نمی شود.
متن کامل [PDF 236 kb]   (10744 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb