Ashabani A, Raissy M, Sharafati Chaleshtori R. Enhancing Antibacterial Properties: Thymus daenensis Oil in Nanostructured Delivery Systems Versus Traditional Form. J Mazandaran Univ Med Sci 2024; 33 (229) :14-26
URL:
http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-20163-fa.html
آشعبانی آترین، رئیسی مهدی، شرافتی چالشتری رضا. افزایش ویژگیهای ضد باکتریایی اسانس آویشن دنایی در سیستمهای رهایش نانوساختار در مقایسه با شکل سنتی. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1402; 33 (229) :14-26
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-20163-fa.html
چکیده: (335 مشاهده)
سابقه و هدف: امروزه، استفاده از گیاهان دارویی نظیر آویشن دنایی به عنوان یک روش درمانی مکمل و مؤثر جهت کنترل و مهار رشد انواع میکروارگانیسمهای بیماریزا در سراسر جهان در حال افزایش است. هدف از این مطالعه، بررسی اثرات ضد میکروبی اسانس و نانوکپسول اسانس آویشن دنایی علیه تعدادی از باکتریهای بیماریزای جدا شده از نمونههای آبزیان و مواد غذایی بود.
مواد و روشها: در این پژوهش تجربی، آویشن دنایی در خرداد ماه 1402، در شهرستان شهرکرد جمع آوری شد. اسانس اندام هوایی خشک شده گیاه با استفاده از دستگاه کلونجر (به روش تقطیر با بخار آب) بهدست آمد. اجزای موجود در اسانس به روش گاز کروماتوگرافی طیف سنج جرمی (GC-Mass) شناسایی شدند. نانوکپسول اسانس آویشن دنایی با استفاده از 20 Tween، Tween 80 به عنوان امولسیفایر، پلیاتیلن گلیکول به عنوان حلال کمکی، محلول کیتوزان اسیدی (1 درصد) و نشاسته اصلاح شده (5 درصد) بهعنوان پوشش، تهیه شد. جهت تأیید ساختار نانوکپسول اسانس از میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) و پراکندگی نور دینامیکی (DLS) استفاده شد. خاصیت ضد میکروبی علیه باکتریهای لیستریا مونوسیتوژنز، اشرشیا کلای، باسیلوس سرئوس، سالمونلا تایفی موریوم، پروتئوس میرابیلیس، استافیلوکوکوس اورئوس و کلبسیلا پنومونیه جدا شده از نمونههای آبزیان (ماهی و لابستر) و انواع مواد غذایی (شیر خام، بستنی سنتی و گوشت گوسفند، گاو، مرغ) به روشهای انتشار دیسک، تعیین حداقل غلظت مهاری(MIC) و کشندگی(MBC) به روش میکرودایلوشن و ممانعت از تشکیل بیوفیلم بررسی شد.
یافتهها: براساس آنالیز اجزای اسانس عمده ترکیبات اسانس آویشن دنایی به ترتیب مربوط به تیمول (75/31 درصد)،8 p-Cymene (4/62 درصد)، کارواکرول (4/2 درصد)، trans-Cayophyllene (3/01 درصد)، ترپنین (2/01 درصد) و بتا میرسین (1/21 درصد) بود. با توجه به نتایج به دست آمده بر اساس روش TEM و DLS ساختار نانوکپسول اسانس آویشن دنایی مورد تایید قرار گرفت. اندازه نانوکپسول ها بین ۵۰ تا ۹۰ نانومتر بود. میزان MIC برای باکتریهای مذکور بین ۵/۶۲ تا ۲۵۰ میکروگرم بر میلیلیتر بود. کمترین میزان MIC برای پروتئوس میرابیلیس، استافیلوکوکوس اورئوس و کلبسیلا پنومونیه با غلظت ۵/۶۲ میکروگرم بر میلیلیتر نانو کپسول اسانس آویشن دنایی گزارش شد. همچنین میزان MBC برای باکتریهای مذکور بین ۱۲۵ تا ۱۰۰۰ میکروگرم بر میلیلیتر بود. طبق نتایج بهدست آمده میزان MIC و MBC برای همه باکتریهای مذکور نسبت به نانوکپسول اسانس آویشن دنایی کمتر از اسانس تنها بود(0/05>P). براساس نتایج با افزایش غلظت اسانس، قطر هاله عدم رشد، افزایش نشان داد در حالی که این نتایج برای نانوکپسول اسانس این طور نبود. در تمام باکتریها به جز استافیلوکوکوس اورئوس، قطر هاله عدم رشد برای غلظتهای مختلف اسانس بیشتر از نانوکپسول اسانس بود. درصد مهار تولید بیوفیلم نیز در غلظتهای ۱۲۵ و ۲۵۰ میکروگرم بر میلیلیتر نانو کپسول آویشن به جز کلبسیلا پنومونیه ۱۰۰ درصد گزارش شد. در تمامی غلظتهای نانو کپسول آویشن دنایی، درصد کاهش بیوفیلم باکتریها بهطور معنیداری نسبت به اسانس تنها بیشتر بود (0/05>P).
استنتاج: طبق نتایج بهدست آمده ساختار نانوکپسول اسانس آویشن دنایی نسبت به اسانس آن، دارای خواص ضد باکتریایی بیشتری بود. پیشنهاد میشود که مطالعههای آینده جهت سمشناسی نانوکپسول تهیه شده در سطح سلولهای سالم و سرطانی در شرایط آزمایشگاهی صورت گیرد. به علاوه جهت کاربردی نمودن آن در صنعت غذا، مطالعههای تجربی در مدلهای غذایی نیز انجام گیرد.
نوع مطالعه:
پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
گیاهان دارویی