چکیده: (813 مشاهده)
سابقه و هدف: فیبرومیالژیا یک سندرم است که با درد مزمن اسکلتی عضلانی، حساسیت و سایر علائم فیزیکی مشخص می شود. این مطالعه با هدف بررسی فراوانی فیبرومیالژیا در بیماران مبتلا به کم کاری تیروئید و رابطه بین علائم فیبرومیالژیا و وضعیت کم کاری تیروئید، انجام پذیرفت.
مواد و روشها: مطالعه حاضر، یک مطالعه توصیفی از نوع مقطعی است که میزان شیوع و ویژگیهای دموگرافیک فیبرومیالژیا را در بیماران هیپوتیروئیدی مراجعهکننده به درمانگاههای دانشگاهی شهرستان ساری در سال 1401-1402، مورد بررسی قرار داد. روش نمونهگیری به روش نمونهگیری در دسترس بود. نود و یک بیمار مبتلا به کم کاری تیروئید وارد مطالعه شدند. ویژگیهای جمعیت شناختی و ویژگیهای بالینی بیماران و آزمایشات تیروئید شامل T4، TSH وAnti Tpo Ab ثبت گردید. سپس شرکتکنندگان در خصوص وجود علایم فیبرومیالژیا با استفاده از معیارهای روماتولوژی کالج آمریکایی (2010 و 1990) ارزیابی شدند و برای بیمارانی که به عنوان فیبرومیالژیا طبقهبندی شدند، پرسشنامه FIQR تکمیل شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از شاخصهای آمار توصیفی مانند شاخصهای مرکزی و پراکندگی و محاسبه نسبتها استفاده شد و برای بررسی ارتباط متغیرهای کیفی از آزمون کای دو و مقایسه متغیر کمی در گروههای مختلف از آزمونهای t و ANOVA در نرمافزار SPSS-25 استفاده گردید.
یافتهها: میانگین سن و طول مدت کمکاری تیروئید، بهترتیب13/8±48/35 و 6/6±9/84 سال بود. فراوانی فیبرومیالژیا در بیماران کم کاری تیروئید بر اساس معیارهای ACR 2010، 7 نفر (8 درصد) بود. در بیماران دچار کم کاری تیروئید و فیبرومیالژیا 6 نفر (85/7 درصد) TPOAb مثبت بودند در حالی که در بیماران دچار کم کاری تیروئید بدون فیبرومیالژیا 29 نفر (34/5 درصد) واجد این آنتیبادی بودند (0/007=P).
استنتاج: به نظر می رسد اهمیت همزمانی Anti Tpo Ab بیش از اختلال عملکرد تیروئید باشد و پیشنهاد میشود در بیماران فیبرومیالژیا علاوه بر تست عملکرد تیروئید، این آنتیبادی هم بررسی شود.
نوع مطالعه:
پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
روماتولوژی