Shahhosseini Z, Nikbakht R, Hajipour L, Jafari F, Nourollahpour Shiadeh M, Hosseini Tabaghdehi M. Factors Related to the Motivation of Childbearing in Married Couples of Mazandaran Province Using Mixed Regression Model. J Mazandaran Univ Med Sci 2024; 34 (232) :100-108
URL:
http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-20364-fa.html
شاه حسینی زهره، نیک بخت رویا، حاجی پور لیلا، جعفری فاطمه، نوراله پور شیاده ملیحه، حسینی طبقدهی منیرالسادات. عوامل مرتبط با انگیزه فرزندآوری در زوجین متاهل استان مازندران با استفاده از مدل رگرسیونی آمیخته. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1403; 34 (232) :100-108
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-20364-fa.html
چکیده: (498 مشاهده)
سابقه و هدف: در سالهای اخیر کاهش نرخ باروری در کشور از جمله استان مازندران رخ داده است. کاهش رشد جمعیت منجر به تغییرات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و کاهش توان سیاسی و نظامی کشور میشود، لذا این مطالعه با هدف تحلیل مدل رگرسیونی آمیخته از عوامل مرتبط با انگیزه فرزندآوری در زوجین متاهل استان مازندران، انجام پذیرفت.
مواد و روشها: این مطالعه مقطعی-تحلیلی، در چهار شهر استان مازندران در فاصله زمانی مهر 1401 تا اسفند همان سال بر روی 468 زوج (936 نفر) تحت پوشش مراکز بهداشتی به روش نمونهگیری چند مرحلهای انجام شد. گردآوری دادهها با پرسشنامههای جمعیتی- اجتماعی، پرسشنامه انگیزههای فرزندآوری نقیبی و همکاران و پرسشنامه کوتاه شده شخصیت نئو رامستد و جان انجام شد. تجزیه و تحلیل دادهها با نرمافزار SPSS نسخه 22 انجام شد. سطح معنیداری در کلیه آزمونها 05/0 در نظر گرفته شد. در توصیف متغیرهای کیفی از شاخصهای آماری تعداد و درصد، و برای متغیرهای کمی از میانگین و انحرافمعیار استفاده شد. جهت بررسی تاثیر همه عوامل بر روی انگیزه فرزندآوری زوجین با توجه به این که مطالعه بهصورت زوجی میباشد، از مدل رگرسیون خطی آمیخته به روش پسرو استفاده شد.
یافتهها: در این مطالعه میزان پاسخدهی 2/93 درصد بود و آنالیز نهایی بر روی اطلاعات حاصل از 468 زوج انجام شد. میانگین و انحراف معیار سن زنان و مردان بترتیب 6/76±35/64 و8/29±39/75 و طول مدت ازدواج7/81±12/85بوده است. در این مطالعه 261 (55/8 درصد) از زنان خانه دار، 167 (35/7درصد) از مردان کارمند، 329 (71/3درصد) از زنان دارای سابقه سزارین، 54 (11/5 درصد) از زوجین بدون فرزند و 372 (5/79 درصد) از زوجین ساکن شهر بودند. میانگین نمره انگیزه فرزندآوری زنان و مردان به ترتیب 9/36±60/82و 8/29±60/58بوده است. براساس ضریب رگرسیونی تطبیق داده شده، در زوجین با وضعیت اقتصادی اجتماعی مطلوب (0/001P<، 4/89-=β) و تا حدی مطلوب (p<0/001،2/29-=β) نسبت به افراد با وضع اقتصادی اجتماعی نامطلوب انگیزه کمتری برای فرزندآوری داشتهاند. همچنین افراد با ویژگی شخصیتی برونگرا (001/0P<، 50/0-=β) نسبت به افراد با سایر ویژگیهای شخصیتی انگیزه کمتری برای فرزندآوری داشتهاند. نتایج نشان داد که با افزایش طول سالهای زندگی مشترک، از انگیزه فرزندآوری زوجین کاسته میشود(0/001P<، 0/11-=β). در حالی که زوجینی که ابراز نموده بودند که خواستارتعداد فرزند بیشتری هستند (0/001P<،14/63=β) و نیز ترجیح به فرزند پسر داشتهاند(0/05P<، 1/41=β) انگیزه بیشتری برای فرزندآوری داشتند. در این مطالعه بین نمره انگیزه فرزندآوری زوجین شهری و روستایی اختلاف معنیدار آماری وجود نداشت.
استنتاج: در این مطالعه نشان داده شد که عوامل فردی اجتماعی از جمله وضعیت اقتصادی اجتماعی، طول مدت ازدواج و ویژگی شخصیتی بر انگیزه فرزندآوری تاثیر میگذارد، بهطوریکه در زوجین برونگرا، دارای وضعیت اقتصادی اجتماعی مطلوب و با افزایش سالهای ازدواج انگیزه فرزندآوری کاهش مییابد. لذا سیاستگذاران و برنامهریزان بهداشتی باید توجه بیشتری به زوجین برونگرا در سالهای اول زندگی مشترک داشته باشند.
نوع مطالعه:
پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
بهداشت خانواده