دوره 34، شماره 233 - ( خرداد 1403 )
جلد 34 شماره 233 صفحات 253-247 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Heidari-Moghadam A, Asadi-Fard Y, Najaf-Abadi Z, Sharif H, Moradkhani A. Evaluation of the Knee Anatomical Deformities and Its Relationship with Hip Joint. J Mazandaran Univ Med Sci 2024; 34 (233) :247-253
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-20516-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-20516-fa.html
حیدری مقدم عباس، اسدی فرد یوسف، نجف آبادی زینب، شریف هدی سادات، مرادخانی افروز. بررسی ناهنجاری های آناتومیک مفصل زانو و ارتباط آن با مفصل هیپ. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1403; 34 (233) :247-253
چکیده: (1060 مشاهده)
سابقه و هدف: آسیب و اختلالات مفصل زانو به دو دسته کلی آسیب‌های ضربه‌ای و غیرضربه‌ای شامل بد شکلی‌های اسکلتی همچون زانو پرانتزی(ژنوواروم) و زانو ضربدری(ژنو والگوم) تقسیم می‌شوند. ژنو والگوم و ژنو واروم از جمله شایع‌ترین ناهنجاری‌های ناحیه مفصل زانو می‌باشد که می‌تواند به‌طور مستقیم بر کیفیت زندگی اجتماعی افراد نقش داشته باشد. با توجه به اهمیت تعیین میزان آن در جامعه جوانان، این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین وضعیت ژنو والگوم و ژنو واروم با شاخص‌های آنتروپومتریک بدن در دانش‌آموزان مدارس ابتدایی سطح شهرستان دزفول در سال 1401، تعیین گردید.
مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی-تحلیلی، درسال1401 درسطح مدارس ابتدایی شهرستان دزفول بر روی 400 نفر از دانش‌آموزان مدارس دخترانه و پسرانه بین سنین 7 تا 11 سال انجام شده است. پس از اخذ رضایت و دریافت اطلاعات دموگرافیک شامل سن، جنس، قد، وزن، شاخص توده بدنی، سوابق خانوادگی و فاصله بین تروکانترهای بزرگ استخوان ران از طریق پرسشنامه، برای ارزیابی تغییر شکل وضعیت اندام تحتانی، شرکت‌کنندگان باید به‌صورت ایستاده به نحوی که زانو در حالت اکستنشن کامل باشد و قوزک‌های دو پا به گونه‌ای به هم چسبیده باشد که استخوان کشکک هر دو سمت رو به سمت جلو باشند. در این حالت فاصله بین دو اپی‌کندیل داخلی استخوان‌های فمور(برای ارزیابی ژنو واروم) و فاصله بین دو قوزک داخلی (برای ارزیابی ژنووالگوم) به‌وسیله خط‌کش مخصوص اندازه‌گیری و ثبت گردید.
یافته‌ها: نتایج توزیع فراوانی نشان داد2/5 درصد از افراد مورد مطالعه دارای ژنو والگوم (پا ضربدری) و 11/5درصد از آن‌ها دارای ژنو واروم(پا پرانتزی) بودند. این آمار در مجموع نشان دهنده وجود اختلالات اسلکتی به میزان 14 درصد در جمعیت مورد مطالعه بود. هم‌چنین نتایج این مطالعه نشان داد که تنها 2/2 درصد از افراد مورد مطالعه دارای سابقه خانوادگی عارضه‌های اسکلتی عضلانی همچون ژنو والگوم و ژنو واروم بوده و 97/5درصد از آن‌ها سابقه خانوادگی نداشتند که نشان‌دهنده نبود ارتباط معنی‌دار بین بروز اختلالات و سابقه خانوادگی بود(0/187P=). بررسی‌ها نشان داد بین میانگین سن و مشاهده اختلال ژنو واروم و ژنو والگوم ارتباط معنی‌داری وجود دارد به نحوی که با افزایش سن، افراد بیش‌تری درگیر اختلال بودند(0/001P<). هم‌چنین بین افزایش قد و وزن و بروز این اختلالات ارتباط معنی‌داری مشاهده گردید(0/001P=). جالب توجه است که نتایج این مطالعه ارتباط معنی‌داری بین فاصله بین مفصل هیپ با ناهنجاری‌های ژنو والگوم و ژنو واروم نشان دادند(0/05P<).
استنتاج: اگرچه با توجه به جامعه آماری مورد مطالعه میزان اختلالات در جمعیت نمونه درصد خیلی بالایی نداشت، اما بررسی‌های آماری در این مطالعه ارتباط معنی‌داری بین شاخص‌های دموگرافیک و اختلالات مفصل زانو را تایید کرده است. وجود ارتباط بین قد، وزن، سن و سایر شاخص‌های مهم آناتومیک همانند فاصله بین مفصل هیپ با ژنو واروم و ژنو والگوم احتمالا نشان‌دهنده روند رو به افزایش مشاهده این اختلالات در جامعه با رشد و تغییرات فرم سیستم اسکلتی باشد که نیازمند انجام مطالعات با جامعه آماری وسیع‌تری است. نتایج این تحقیق می‌تواند به عنوان یک زنگ خطری برای سلامت جامعه، مورد استفاده سیاست‌گذاران سلامت جامعه قرار گیرد تا با تدوین برنامه‌ها و استراتژی‌های مناسب از میزان بروز این اختلال مخصوصا در سنین پایین جامعه جلوگیری به‌عمل آید.
مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی-تحلیلی، درسال1401 درسطح مدارس ابتدایی شهرستان دزفول بر روی 400 نفر از دانش‌آموزان مدارس دخترانه و پسرانه بین سنین 7 تا 11 سال انجام شده است. پس از اخذ رضایت و دریافت اطلاعات دموگرافیک شامل سن، جنس، قد، وزن، شاخص توده بدنی، سوابق خانوادگی و فاصله بین تروکانترهای بزرگ استخوان ران از طریق پرسشنامه، برای ارزیابی تغییر شکل وضعیت اندام تحتانی، شرکت‌کنندگان باید به‌صورت ایستاده به نحوی که زانو در حالت اکستنشن کامل باشد و قوزک‌های دو پا به گونه‌ای به هم چسبیده باشد که استخوان کشکک هر دو سمت رو به سمت جلو باشند. در این حالت فاصله بین دو اپی‌کندیل داخلی استخوان‌های فمور(برای ارزیابی ژنو واروم) و فاصله بین دو قوزک داخلی (برای ارزیابی ژنووالگوم) به‌وسیله خط‌کش مخصوص اندازه‌گیری و ثبت گردید.
یافته‌ها: نتایج توزیع فراوانی نشان داد2/5 درصد از افراد مورد مطالعه دارای ژنو والگوم (پا ضربدری) و 11/5درصد از آن‌ها دارای ژنو واروم(پا پرانتزی) بودند. این آمار در مجموع نشان دهنده وجود اختلالات اسلکتی به میزان 14 درصد در جمعیت مورد مطالعه بود. هم‌چنین نتایج این مطالعه نشان داد که تنها 2/2 درصد از افراد مورد مطالعه دارای سابقه خانوادگی عارضه‌های اسکلتی عضلانی همچون ژنو والگوم و ژنو واروم بوده و 97/5درصد از آن‌ها سابقه خانوادگی نداشتند که نشان‌دهنده نبود ارتباط معنی‌دار بین بروز اختلالات و سابقه خانوادگی بود(0/187P=). بررسی‌ها نشان داد بین میانگین سن و مشاهده اختلال ژنو واروم و ژنو والگوم ارتباط معنی‌داری وجود دارد به نحوی که با افزایش سن، افراد بیش‌تری درگیر اختلال بودند(0/001P<). هم‌چنین بین افزایش قد و وزن و بروز این اختلالات ارتباط معنی‌داری مشاهده گردید(0/001P=). جالب توجه است که نتایج این مطالعه ارتباط معنی‌داری بین فاصله بین مفصل هیپ با ناهنجاری‌های ژنو والگوم و ژنو واروم نشان دادند(0/05P<).
استنتاج: اگرچه با توجه به جامعه آماری مورد مطالعه میزان اختلالات در جمعیت نمونه درصد خیلی بالایی نداشت، اما بررسی‌های آماری در این مطالعه ارتباط معنی‌داری بین شاخص‌های دموگرافیک و اختلالات مفصل زانو را تایید کرده است. وجود ارتباط بین قد، وزن، سن و سایر شاخص‌های مهم آناتومیک همانند فاصله بین مفصل هیپ با ژنو واروم و ژنو والگوم احتمالا نشان‌دهنده روند رو به افزایش مشاهده این اختلالات در جامعه با رشد و تغییرات فرم سیستم اسکلتی باشد که نیازمند انجام مطالعات با جامعه آماری وسیع‌تری است. نتایج این تحقیق می‌تواند به عنوان یک زنگ خطری برای سلامت جامعه، مورد استفاده سیاست‌گذاران سلامت جامعه قرار گیرد تا با تدوین برنامه‌ها و استراتژی‌های مناسب از میزان بروز این اختلال مخصوصا در سنین پایین جامعه جلوگیری به‌عمل آید.
نوع مطالعه: گزارش کوتاه |
موضوع مقاله:
ارتوپدی،تروماتولوژی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
