دوره 34، شماره 233 - ( خرداد 1403 )
جلد 34 شماره 233 صفحات 162-151 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Nickzad Ghadikolaei N, Malekzadeh R, Jaafaripooyan E, Mahmodi E. Analysis of Patient Safety Culture from the Viewpoint of the Clinical Staff of Hospitals Covered by Mazandaran University of Medical Sciences in 2022. J Mazandaran Univ Med Sci 2024; 34 (233) :151-162
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-20540-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-20540-fa.html
نیکزاد قادیکلایی ناهید، ملک زاده رویا، جعفری پویان ابراهیم، محمودی الهه. تحلیل فرهنگ ایمنی بیمار از منظر کارکنان بالینی بیمارستان‌های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال 1401. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1403; 34 (233) :151-162
چکیده: (1308 مشاهده)
سابقه و هدف: فرهنگ ایمنی یک سازمان محصول ارزش‌ها، نگرش‌ها، تصورات و الگوهای رفتاری می‌باشد که تعهد و چارچوب مدیریت ایمنی و سلامت سازمان را مشخص می‌کند. هدف از ارزیابی فرهنگ ایمنی، تشخیص وضعیت موجود فرهنگ ایمنی و بالا بردن آگاهی کارکنان در این زمینه و ارزیابی مداخلات مربوط به ایمنی و ردیابی تغییرات صورت گرفته می‌باشد. مطالعه حاضر با هدف تحلیل وضعیت فرهنگ ایمنی بیمار در بین‌کارکنان بیمارستان‌های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال 1401، انجام پذیرفت.
مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر ازنوع توصیفی تحلیلی و به‌صورت مقطعی، درسال 1401 بر روی 440 نفر ازکارکنان بیمارستان‌های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مازندران انجام شد. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران محاسبه و روش نمونه‌گیری، تصادفی ساده بود. ابزار مورد استفاده پرسشنامه استاندارد فرهنگ ایمنی بیمار (HSOPSC) بود. پرسشنامه 42 سؤال داشت که 12 بعد از فرهنگ ایمنی بیمار شامل ابعاد درک کلی بیمار، یادگیری سازمانی و بهبود مستمر، کار تیمی داخل بخش‌های بیمارستانی، سیاست غیر تنبیهی در موارد بروز خطاها، مسائل کاری مربوط به کارکنان، انتظارات و اقدامات مدیر/سوپروایزر در جهت ارتقاء ایمنی بیمار، باز بودن مجاری ارتباطی، بازخورد و تبادل اطلاعات درباره خطا، حمایت مدیریت بیمارستان، کار تیمی در بین بخش‌های بیمارستانی، تحویل و نقل و انتقالات بیمارستانی و تناوب گزارش‌دهی حوادث ناخواسته را بر مبنای مقیاس پنج درجه‌ای لیکرت اندازه‌گیری کرد. میانگین نمرات کم‌تر از 5/2 بیانگر فرهنگ ایمنی بیمار پایین، بین 2/5 تا 3/75 وضعیت قابل قبول و 3/75و بالاتر نشان‌دهنده فرهنگ ایمنی بیمار به‌عنوان نقطه قوت بیمارستان بود. تجزیه و تحلیل با استفاده از نرم‌افزار SPSS 24 و آزمون‌های آماری تی مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و فریدمن انجام شد.
یافته‌ها: براساس نتایج مطالعه بیش‌تر مشارکت‌کنندگان (47 درصد) دارای سن 30 تا 40 سال و سابقه کاری 1 تا 10 سال (6/44 درصد) بودند. هم‌چنین اکثر افراد مورد مطالعه (59 درصد) شیفت در گردش بودند. وضعیت کلی فرهنگ ایمنی بیمار در بیمارستان‌های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مازندران 64/4 درصد با میانگین 0/43±3/22 بود، به‌طوری‌که 86/1 درصد کارکنان مشارکت‌‌کننده وضعیت ایمنی بیمار را متوسط برشمردند. در بین ابعاد فرهنگ ایمنی بیمار، بیش‌ترین وکم‌ترین امتیاز به‌ترتیب مربوط به ابعاد "وضعیت کار تیمی داخل بخش‌های بیمارستانی" با میانگین و انحراف معیار 0/79±3/90 (78 درصد) و "وضعیت تحویل و نقل و انتقالات بیمارستانی" با میانگین و انحراف معیار0/92±2/75 (55 درصد) بود. طبق آزمون پارامتری T مستقل تک نمونه‌ای به عمل آمده، نمره به‌دست آمده از وضعیت فرهنگ ایمنی بیمار در بیمارستان‌های تحت پوشش، از میانگین نمره استاندارد 3 بیش‌تر بوده است (0/05>P). فرهنگ ایمنی بیمار در افراد دارای سابقه خدمتی بالاتر دارای وضعیت بهتری نسبت به افراد کم تجربه‌تر بود (0/05>P). در وضعیت فرهنگ ایمنی بیمار در شیفت‌های مختلف کاری شرکت کنندگان تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد (0/05<P). هم‌چنین بیمارستان‌های آموزشی از میانگین وضعیت فرهنگ ایمنی بیمار مطلوب‌تری نسبت به بیمارستان‌های غیرآموزشی برخوردار بودند (0/05>P).
استنتاج: بر اساس نتایج، تحویل و نقل و انتقالات بیمارستانی از ضعیف‌ترین حیطه ها بود که برگزاری دوره‌های آموزشی مناسب از قبیل کارگاه‌های آموزشی و آموزش‌های ضمن خدمت برای تحویل و نقل و انتقال صحیح بیمار و هم‌چنین امکان نقد تصمیمات و کارهای افراد رده‌های بالاتر و سؤال در زمینه مسائلی که به نظر کارکنان درست نمی‌آید بدون هیچ‌گونه محدودیت و ترس در خصوص ایمنی بیمار پیشنهاد می‌شود
مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر ازنوع توصیفی تحلیلی و به‌صورت مقطعی، درسال 1401 بر روی 440 نفر ازکارکنان بیمارستان‌های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مازندران انجام شد. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران محاسبه و روش نمونه‌گیری، تصادفی ساده بود. ابزار مورد استفاده پرسشنامه استاندارد فرهنگ ایمنی بیمار (HSOPSC) بود. پرسشنامه 42 سؤال داشت که 12 بعد از فرهنگ ایمنی بیمار شامل ابعاد درک کلی بیمار، یادگیری سازمانی و بهبود مستمر، کار تیمی داخل بخش‌های بیمارستانی، سیاست غیر تنبیهی در موارد بروز خطاها، مسائل کاری مربوط به کارکنان، انتظارات و اقدامات مدیر/سوپروایزر در جهت ارتقاء ایمنی بیمار، باز بودن مجاری ارتباطی، بازخورد و تبادل اطلاعات درباره خطا، حمایت مدیریت بیمارستان، کار تیمی در بین بخش‌های بیمارستانی، تحویل و نقل و انتقالات بیمارستانی و تناوب گزارش‌دهی حوادث ناخواسته را بر مبنای مقیاس پنج درجه‌ای لیکرت اندازه‌گیری کرد. میانگین نمرات کم‌تر از 5/2 بیانگر فرهنگ ایمنی بیمار پایین، بین 2/5 تا 3/75 وضعیت قابل قبول و 3/75و بالاتر نشان‌دهنده فرهنگ ایمنی بیمار به‌عنوان نقطه قوت بیمارستان بود. تجزیه و تحلیل با استفاده از نرم‌افزار SPSS 24 و آزمون‌های آماری تی مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و فریدمن انجام شد.
یافته‌ها: براساس نتایج مطالعه بیش‌تر مشارکت‌کنندگان (47 درصد) دارای سن 30 تا 40 سال و سابقه کاری 1 تا 10 سال (6/44 درصد) بودند. هم‌چنین اکثر افراد مورد مطالعه (59 درصد) شیفت در گردش بودند. وضعیت کلی فرهنگ ایمنی بیمار در بیمارستان‌های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مازندران 64/4 درصد با میانگین 0/43±3/22 بود، به‌طوری‌که 86/1 درصد کارکنان مشارکت‌‌کننده وضعیت ایمنی بیمار را متوسط برشمردند. در بین ابعاد فرهنگ ایمنی بیمار، بیش‌ترین وکم‌ترین امتیاز به‌ترتیب مربوط به ابعاد "وضعیت کار تیمی داخل بخش‌های بیمارستانی" با میانگین و انحراف معیار 0/79±3/90 (78 درصد) و "وضعیت تحویل و نقل و انتقالات بیمارستانی" با میانگین و انحراف معیار0/92±2/75 (55 درصد) بود. طبق آزمون پارامتری T مستقل تک نمونه‌ای به عمل آمده، نمره به‌دست آمده از وضعیت فرهنگ ایمنی بیمار در بیمارستان‌های تحت پوشش، از میانگین نمره استاندارد 3 بیش‌تر بوده است (0/05>P). فرهنگ ایمنی بیمار در افراد دارای سابقه خدمتی بالاتر دارای وضعیت بهتری نسبت به افراد کم تجربه‌تر بود (0/05>P). در وضعیت فرهنگ ایمنی بیمار در شیفت‌های مختلف کاری شرکت کنندگان تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد (0/05<P). هم‌چنین بیمارستان‌های آموزشی از میانگین وضعیت فرهنگ ایمنی بیمار مطلوب‌تری نسبت به بیمارستان‌های غیرآموزشی برخوردار بودند (0/05>P).
استنتاج: بر اساس نتایج، تحویل و نقل و انتقالات بیمارستانی از ضعیف‌ترین حیطه ها بود که برگزاری دوره‌های آموزشی مناسب از قبیل کارگاه‌های آموزشی و آموزش‌های ضمن خدمت برای تحویل و نقل و انتقال صحیح بیمار و هم‌چنین امکان نقد تصمیمات و کارهای افراد رده‌های بالاتر و سؤال در زمینه مسائلی که به نظر کارکنان درست نمی‌آید بدون هیچ‌گونه محدودیت و ترس در خصوص ایمنی بیمار پیشنهاد می‌شود
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
مديريت خدمات بهداشتي و درماني
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
