Ahmadi H, Bohloulian S, Jafari R, Rahimzadeh G, Heidari Z. Investigating the Microbiological Spectrum in Patients with Chronic Nasolacrimal Duct Obstruction in Bu-Ali Sina Hospital in 2023. J Mazandaran Univ Med Sci 2024; 34 (238) :40-47
URL:
http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-20771-fa.html
احمدی هانیه، بهلولیان صونا، جعفری رضا، رحیم زاده گلنار، حیدری زهرا. بررسی طیف میکروبیولوژیکی در بیماران دارای انسداد مزمن مجرای اشکی در بیمارستان بوعلی سینا ساری در سال 1402. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1403; 34 (238) :40-47
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-20771-fa.html
چکیده: (122 مشاهده)
سابقه و هدف: عفونت کیسه اشکی (داکریوسیستیت) میتواند منجر به عوارض جدی مانند سلولیت اربیتال، آبسه اربیتال، مننژیت یا ترومبوز سینوس کاورنوس شود، که همگی تهدیدهای قابل توجهی برای سلامت انسان بهشمار میروند. این وضعیت اغلب با انسداد مجرای اشکی همراه است، که از تخلیه طبیعی اشک جلوگیری میکند و محیطی مساعد برای رشد میکروبی ایجاد میکند. شناسایی به موقع عوامل ایجاد کننده داکریوسیستیت بسیار مهم است، زیرا عفونتهای درمان نشده یا درمان نادرست میتوانند به سرعت بدتر شوند و منجر به عفونتهای سیستمیک یا حتی شرایط تهدید کننده زندگی شوند. هدف از انجام این مطالعه بررسی طیف میکروبیولوژی ایجاد کننده این بیماری جهت کنترل عفونت و درمان مناسب در بیماران دارای انسداد مزمن مجرای اشکی میباشد.
مواد و روشها: در این مطالعه مقطعی، بیمارانی که با تشخیص داکریوسیستیت مزمن داوطلب جراحی DCR (Dacryocystorhinostomy) در مرکز چشمپزشکی بیمارستان بوعلیسینا در ساری، مازندران، ایران در فاصله زمانی خرداد تا اسفند سال 1402 بودند، وارد مطالعه شدند. معاینات معمول چشم پزشکی شامل تعیین حدت بینایی، معاینه اسلیت لامپی ومعاینه فاندوس انجام شد. نمونههای ترشحات چشمی به آزمایشگاه بیمارستان بوعلی سینا منتقل شده و در محیطهای بلاد آگار، شکلات آگار، EMB و سابورو دکستروز آگار تحت شرایط هوازی و بیهوازی در دمای 37 درجه سانتیگراد کشت داده شدند. برای تشخیص نوع باکتری، جهت تمایز استافیلوکوکوس از استرپتوکوکوس از کاتالاز، برای تمایز استافیلوکوکوس اورئوس از سایر استافیلوکوکوسها از کوآگولاز، برای تشخیص سودوموناس و سایر گرم منفیها از اکسیداز استفاده شد. برای تشخیص عفونت قارچی، نمونهها در محیط سابورو دکستروز آگار در دمای 27-25 درجه سانتیگراد به مدت دو هفته نگهداری شدند. پس از مشاهده کلونیها، رنگآمیزی گرم و تستهای تشخیصی و افتراقی برای شناسایی نوع باکتری انجام شد. دادههای جمعآوری شده در نرمافزارSPSS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. جهت توصیف دادهها از میانگین و برای مقایسه میانگینها از آزمون کای دو استفاده شد.
یافتهها: در مطالعه حاضر، از تعداد 50 بیمار مبتلا به داکریوسیستیت مزمن با میانگین سنی 15/28±56/9 سال (دامنه 31 تا 86 سال) وارد شده به مطالعه، 34 نفر (68 درصد) زن و 16 نفر (32 درصد) مرد بودند. از ارگانیسمهای استخراج شده 42 مورد (84 درصد) باکتری گرم مثبت و 8 مورد (12 درصد) باکتری گرم منفی بودند. در 84 درصد موارد، خروج چرک از پانکتوم مثبت بوده است که بهطور معنیداری در ارگانیسمهای گرم مثبت، بیشتر وجود داشت (0/03P=). شایعترین عوامل پاتوژن به ترتیب استافیلوکوکوسوس اپیدرمیس (22 مورد، 44 درصد)، استافیلوکوکوسوس اورئوس (10 مورد، 20 درصد) و استرپتوکوکوس پنومونی (6 مورد، 12 درصد) بودند. ارتباط معنیداری بین جنس و سن با میزان و نوع ارگانیسمها یافت نشد (0/77=P).
استنتاج: براساس یافتههای مطالعه حاضر، باکتریهای گرم مثبت عامل اصلی عفونتهای داکریوسیستیت مزمن هستند و عوامل دموگرافیک مانند سن و جنس تأثیری بر نوع عفونت ندارد. استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس و استافیلوکوکوس اورئوس بهترتیب مهمترین پاتوژنهای ایجاد کننده این عفونت شناخته شدهاند. شناخت دقیق طیف میکروبی میتواند به بهبود تشخیص و درمان مؤثرتر این بیماری کمک کند. این اطلاعات برای کمک به پزشکان در انتخاب درمانهای ضد میکروبی مناسب و هدفمند برای کنترل موثرتر عفونتها، کاهش خطر مقاومت ضد میکروبی، جلوگیری از عوارض جدی و عفونتهای سیستمیک و درنهایت بهبود نتایج بیمار ضروری است.
نوع مطالعه:
پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
چشم