دوره 34، شماره 238 - ( آبان 1403 )
جلد 34 شماره 238 صفحات 71-65 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shahabi A H, Abbasian S, Sardar M A. Comparison the Effect of Eight-Week of Resistance and Combined Training on Pro-Opiomelanocortin Gene Expression in Brain Tissue and Insulin Resistance of Obese Wistar Rats. J Mazandaran Univ Med Sci 2024; 34 (238) :65-71
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-21078-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-21078-fa.html
شهابی امیرحسین، عباسیان صادق، سردار محمد علی. مقایسه اثر یک دوره تمرینات مقاومتی و ترکیبی بر پرو اپیوملانوکورتین بافت مغزی و مقاومت انسولینی رتهای چاق ویستار. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1403; 34 (238) :65-71
چکیده: (117 مشاهده)
سابقه و هدف: فعالیت ورزشی با افزایش حاد حساسیت به انسولین، جذب گلوکز را بهبود میبخشد. همچنین فعالیت ورزشی حاد یا سازگاری با آن، نورونهای پرواپیوملانوکورتین(POMC) را فعال میکند که بر متابولیسم گلوکز اثرگذار است. لذا هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثر تمرینات ترکیبی و مقاومتی بر پرواپیوملانوکورتین بافت مغزی در رتهای چاق ویستار میباشد.
مواد و روش‌ها: در مطالعه تجربی حاضر، 30 رت نر با میانگین وزنی 175 تا 195 گرم، به مدت 12 هفته تحت رژیم غذایی پرچرب قرار گرفتند. پس از تایید پروتکل چاقی مبنی بر افزایش وزن رتها به بیش از 300 گرم، رتها به 3 گروه کنترل (10 سر)، تمرین ترکیبی (10 سر) و تمرین مقاومتی (10 سر) تقسیم شدند و تا پایان مداخله تمرینی، استفاده از رژیم غذایی پرچرب را ادامه دادند. تمرین مقاومتی شامل بالا رفتن از نردبان یک متری، شیب 85 درجه و فاصله هر پله
2 سانتی‌متر همراه با اضافه بار بود. در این مطالعه، تمرین مقاومتی به مدت 8 هفته، 5 روز در هفته و با شدت متوسط 40 تا 60 درصد از آزمون حداکثر بار اجرا شد، که در هر جلسه، 15 صعود با یک دقیقه استراحت بین صعودها صورت پذیرفت. به علاوه، تمرین ترکیبی شامل تلفیق هر دو تمرین هوازی و مقاومتی بود. بهطوریکه رتهای گروه تمرین ترکیبی در جلسات زوج، تمرین هوازی و در جلسات فرد، تمرین مقاومتی را انجام دادند. سپس تمرینات هوازی به مدت 60 دقیقه با شدت متوسط 40 تا 60 درصد حداکثر سرعت دویدن با شیب صفر درجه روی تردمیل مخصوص رتها انجام شد. همچنین جهت ارزیابی مقاومت به انسولین از فرمول(mg/dl) گلوکز خون × انسولین پلاسما ناشتا (IU mg/l در حالت ناشتا) تقسیم بر 405 استفاده شد. به علاوه، جهت ارزیابی تغییرات ژنی، مقدار 20 تا 40 میلیگرم از بافت مغز مورد بررسی قرار گرفت. پس از ساخت cDNA از روی RNA استخراج شده، واکنش Real time-PCR با حجم µl 20 برای هر نمونه در نظر گرفته شد. سپس نمونه‌ها برای انجام واکنش در دستگاه ترموسایکلر قرار گرفتند و جهت کمیسازی بیان ژن، از روش ∆∆Ct مقایسهای استفاده گردید.
یافته‌ها: نتایج مطالعه حاضر بیانگر کاهش معنیدار در وزن بدن رتهای چاق پس از 8 هفته تمرینات ترکیبی و مقاومتی بود(0/05P<). همچنین، نتایج نشان داد که 8 هفته تمرینات ترکیبی و مقاومتی موجب کاهش معنیدار مقاومت به انسولین در رتهای چاق شده بود(0/05P<). به علاوه، نتایج آزمون تعقیبی توکی افزایش معنیدار بیان ژن POMC در گروه تمرین ترکیبی(0/05>P) و افزایش غیرمعنی‌دار این ژن را در گروه تمرین مقاومتی نسبت به گروه کنترل نشان داد(0/05<P).
استنتاج: بهطور کلی میتوان چنین نتیجه گیری کرد که احتمالا مداخله برنامههای تمرینی ترکیبی باعث افزایش بیان ژن POMC در بافت مغزی رتهای چاق ویستار شده بود. به نحوی که این افزایش معنیدار در بیان ژن POMC با کاهش مقاومت به انسولین در سازگاری با این مداخله تمرینی همراه بود. لذا، به نظر میرسد این مداخله تمرینی میتواند بهعنوان یک راهکار عملی در بهبود تغییرات ژنی در بافت مغزی و مقاومت به انسولین استفاده شود.
مواد و روش‌ها: در مطالعه تجربی حاضر، 30 رت نر با میانگین وزنی 175 تا 195 گرم، به مدت 12 هفته تحت رژیم غذایی پرچرب قرار گرفتند. پس از تایید پروتکل چاقی مبنی بر افزایش وزن رتها به بیش از 300 گرم، رتها به 3 گروه کنترل (10 سر)، تمرین ترکیبی (10 سر) و تمرین مقاومتی (10 سر) تقسیم شدند و تا پایان مداخله تمرینی، استفاده از رژیم غذایی پرچرب را ادامه دادند. تمرین مقاومتی شامل بالا رفتن از نردبان یک متری، شیب 85 درجه و فاصله هر پله
2 سانتی‌متر همراه با اضافه بار بود. در این مطالعه، تمرین مقاومتی به مدت 8 هفته، 5 روز در هفته و با شدت متوسط 40 تا 60 درصد از آزمون حداکثر بار اجرا شد، که در هر جلسه، 15 صعود با یک دقیقه استراحت بین صعودها صورت پذیرفت. به علاوه، تمرین ترکیبی شامل تلفیق هر دو تمرین هوازی و مقاومتی بود. بهطوریکه رتهای گروه تمرین ترکیبی در جلسات زوج، تمرین هوازی و در جلسات فرد، تمرین مقاومتی را انجام دادند. سپس تمرینات هوازی به مدت 60 دقیقه با شدت متوسط 40 تا 60 درصد حداکثر سرعت دویدن با شیب صفر درجه روی تردمیل مخصوص رتها انجام شد. همچنین جهت ارزیابی مقاومت به انسولین از فرمول(mg/dl) گلوکز خون × انسولین پلاسما ناشتا (IU mg/l در حالت ناشتا) تقسیم بر 405 استفاده شد. به علاوه، جهت ارزیابی تغییرات ژنی، مقدار 20 تا 40 میلیگرم از بافت مغز مورد بررسی قرار گرفت. پس از ساخت cDNA از روی RNA استخراج شده، واکنش Real time-PCR با حجم µl 20 برای هر نمونه در نظر گرفته شد. سپس نمونه‌ها برای انجام واکنش در دستگاه ترموسایکلر قرار گرفتند و جهت کمیسازی بیان ژن، از روش ∆∆Ct مقایسهای استفاده گردید.
یافته‌ها: نتایج مطالعه حاضر بیانگر کاهش معنیدار در وزن بدن رتهای چاق پس از 8 هفته تمرینات ترکیبی و مقاومتی بود(0/05P<). همچنین، نتایج نشان داد که 8 هفته تمرینات ترکیبی و مقاومتی موجب کاهش معنیدار مقاومت به انسولین در رتهای چاق شده بود(0/05P<). به علاوه، نتایج آزمون تعقیبی توکی افزایش معنیدار بیان ژن POMC در گروه تمرین ترکیبی(0/05>P) و افزایش غیرمعنی‌دار این ژن را در گروه تمرین مقاومتی نسبت به گروه کنترل نشان داد(0/05<P).
استنتاج: بهطور کلی میتوان چنین نتیجه گیری کرد که احتمالا مداخله برنامههای تمرینی ترکیبی باعث افزایش بیان ژن POMC در بافت مغزی رتهای چاق ویستار شده بود. به نحوی که این افزایش معنیدار در بیان ژن POMC با کاهش مقاومت به انسولین در سازگاری با این مداخله تمرینی همراه بود. لذا، به نظر میرسد این مداخله تمرینی میتواند بهعنوان یک راهکار عملی در بهبود تغییرات ژنی در بافت مغزی و مقاومت به انسولین استفاده شود.
نوع مطالعه: گزارش کوتاه |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزشی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
