دوره 34، شماره 238 - ( آبان 1403 )
جلد 34 شماره 238 صفحات 56-48 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Darvish-Khezri M, Tehrani M, Ghalehnoei H, Taghiloo S, Kahrizi A, Asgarian-Orman H, et al . A Study of Differential Transcriptome Expression in CD8+ T Cells in Chronic Lymphocytic Leukemia. J Mazandaran Univ Med Sci 2024; 34 (238) :48-56
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-21336-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-21336-fa.html
درویش خضری مهدیه، طهرانی محسن، قلعه نویی حسین، تقی لو سعید، کهریزی امیر، عسگریان عمران حسین، و همکاران.. مطالعه بیان افتراقی ترانسکریپوم سلول های CD8+-T در لوسمی لنفوسیتی مزمن. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1403; 34 (238) :48-56
مهدیه درویش خضری 
، محسن طهرانی ، حسین قلعه نویی ، سعید تقی لو ، امیر کهریزی ، حسین عسگریان عمران ، ابوالقاسم عجمی ، رضا ولدان
، محسن طهرانی ، حسین قلعه نویی ، سعید تقی لو ، امیر کهریزی ، حسین عسگریان عمران ، ابوالقاسم عجمی ، رضا ولدان
چکیده: (127 مشاهده)
سابقه و هدف: لوسمی لنفوسیتی مزمن (Chronic Lymphocytic Leukemia: CLL) یک اختلال لنفوپرولیفراتیو است که با گسترش کلونال و بدخیم لنفوسیت‌های B با فنوتایپ بالغ در خون محیطی، مغز استخوان و بافت‌های لنفاوی ثانویه مشخص می‌شود. لنفوسیت‌های T به دلیل در معرض قرار گرفتن مداوم با آنتی‌ژن در برابر سرطان‌ها و عفونت‌های مزمن، دچار فرسودگی (Exhaustion) می‌شوند. در واقع رشد بیش از حد سلول‌های توموری منجر به ایجاد فضایی با کمبود اکسیژن، مواد غذایی و حتی فضای فیزیکی برای سلول‌های نرمال می‌شود که به این فضا ریزمحیط تومور گفته می‌شود. در ادامه، ریزمحیط تومور برای سرکوب سیستم ایمنی از روش‌های مختلفی بهره می‌گیرد که در نتیجه‌ی آن مسیرهای متابولیک چه در سلول T و چه در سلول توموری دستخوش تغییر می شوند، در نتیجه گیرنده‌های مهاری در سطح سلول T و همزمان لیگاند آن‌ها در سطح سلول توموری افزایش بیان می‌یابند. در نهایت سلول T با کاهش توانایی تکثیر، سلول کشی و نیز تولید سایتوکاین‌های اجرایی مانند اینترفرون گاما همراه است. فرسودگی سلول‌های T یکی از چالش‌های درمان بسیاری از بدخیمی‌ها از جمله CLL است. در CLL پدیده فرسودگی سلول‌های T به‌واسطه افزایش بیان همزمان گیرنده‌های مهاری مشاهده شده است. با توجه به این‌که روش‌های درمانی موجود برای بیماران CLL با عوارض جانبی، مقاومت به درمان و عود بیماری همراه هستند، بررسی تغییرات رونوشت می‌تواند در طراحی استراتژی‌های درمانی مؤثرتر کمک‌کننده باشد. در مطالعه حاضر به بررسی پروفایل بیان ژن‌های رونوشت (Transcriptome) سلول‌های TCD8+، در بیماران مبتلا به CLL در مقایسه با افراد سالم با استفاده از سامانه‌های بیوانفورماتیکی پرداخته شده است.
مواد و روش‌ها: در ابتدا داده‌های خام با استفاده از این کلمات کلیدی در پایگاه SRA جستجو شدند. در ادامه، توسط نرم‌افزار CLC Genomics workbench version 21، خوانش‌های چپ و راست با یکدیگر یکی شدند. بعد از کنترل کیفی داده‌ها، با توالی رفرانس ژنوم، توالی‌های mRNA و CDs انسان سرهم (assemble) شدند. سپس بیان ژن‌های مؤثر در فرسودگی سلول‌های T-CD8+ بین دو گروه بیماران CLL و افراد سالم مورد مقایسه قرار گرفت و در نهایت، خروجی آنالیز به‌وسیله فرمت‌های نقشه حرارتی
(Heat map) و نمودار آتشفشانی نمایش داده شد.
یافته‌ها: در این مطالعه، شناسایی ژن‌های دخیل در فرسودگی T-CD8+ و بیان افتراقی براساس مقایسه در دو گروه CLL شامل 11 بیمار و گروه سالم شامل 11 فرد انجام شد. نتایج مربوط به بیان 59 ژن انتخابی در قالب نمودار آتشفشانی و نقشه حرارتی ارائه شد. نتایج نشان داد که بیان 42 ژن تغییرات معنی‌دار داشتند که در بیماران CLL، 18 ژن بیان بالاتر و 24 ژن بیان پایین‌تری نسبت به افراد سالم داشتند (0/05FDR P<).
استنتاج: سطوح بیان ژن‌های مؤثر در فرسودگی سلول‌های T-CD8+ بین دو گروه بیماران CLL و افراد سالم متفاوت بوده است. مولکول‌هایی که ژن آن‌ها دارای افزایش بیان در CLL بوده‌اند، اهداف بالقوه‌ای برای طراحی روش‌های درمانی جدید پیشنهاد می‌شود. در واقع با طراحی و تولید آنتی‌بادی‌های مونوکلونال و نیز ریزمولکول‌هایی که قابلیت مهار این مولکول‌ها را داشته باشند، می‌توان این مولکول‌ها و مسیرهای پیام‌رسانی وابسته به آن‌ها را مهار نمود که خود گامی در جهت غلبه بر پدیده فرسودگی سلول‌های T می‌باشد.
مواد و روش‌ها: در ابتدا داده‌های خام با استفاده از این کلمات کلیدی در پایگاه SRA جستجو شدند. در ادامه، توسط نرم‌افزار CLC Genomics workbench version 21، خوانش‌های چپ و راست با یکدیگر یکی شدند. بعد از کنترل کیفی داده‌ها، با توالی رفرانس ژنوم، توالی‌های mRNA و CDs انسان سرهم (assemble) شدند. سپس بیان ژن‌های مؤثر در فرسودگی سلول‌های T-CD8+ بین دو گروه بیماران CLL و افراد سالم مورد مقایسه قرار گرفت و در نهایت، خروجی آنالیز به‌وسیله فرمت‌های نقشه حرارتی
(Heat map) و نمودار آتشفشانی نمایش داده شد.
یافته‌ها: در این مطالعه، شناسایی ژن‌های دخیل در فرسودگی T-CD8+ و بیان افتراقی براساس مقایسه در دو گروه CLL شامل 11 بیمار و گروه سالم شامل 11 فرد انجام شد. نتایج مربوط به بیان 59 ژن انتخابی در قالب نمودار آتشفشانی و نقشه حرارتی ارائه شد. نتایج نشان داد که بیان 42 ژن تغییرات معنی‌دار داشتند که در بیماران CLL، 18 ژن بیان بالاتر و 24 ژن بیان پایین‌تری نسبت به افراد سالم داشتند (0/05FDR P<).
استنتاج: سطوح بیان ژن‌های مؤثر در فرسودگی سلول‌های T-CD8+ بین دو گروه بیماران CLL و افراد سالم متفاوت بوده است. مولکول‌هایی که ژن آن‌ها دارای افزایش بیان در CLL بوده‌اند، اهداف بالقوه‌ای برای طراحی روش‌های درمانی جدید پیشنهاد می‌شود. در واقع با طراحی و تولید آنتی‌بادی‌های مونوکلونال و نیز ریزمولکول‌هایی که قابلیت مهار این مولکول‌ها را داشته باشند، می‌توان این مولکول‌ها و مسیرهای پیام‌رسانی وابسته به آن‌ها را مهار نمود که خود گامی در جهت غلبه بر پدیده فرسودگی سلول‌های T می‌باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
ايمونولوژي
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
