دوره ۳۴، شماره ۲۴۲ - ( اسفند ۱۴۰۳ )                   جلد ۳۴ شماره ۲۴۲ صفحات ۶۷-۵۹ | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Jafari N, Mahmoudi S M, Taherneghad F. Mast Cell Frequency in Oral Squamous Cell Carcinoma. J Mazandaran Univ Med Sci 2025; 34 (242) :59-67
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-21433-fa.html
جعفری نجمه، محمودی سید مصطفی، طاهر نژاد فاطمه. فراوانی ماست سل در کارسینوم سلول سنگفرشی دهان. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. ۱۴۰۳; ۳۴ (۲۴۲) :۵۹-۶۷

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-۱-۲۱۴۳۳-fa.html


چکیده:   (۱۵۸ مشاهده)
سابقه و هدف: کارسینوم سلول سنگفرشی دهان(OSCC) شایعترین نئوپلاسم حفره دهان است. در تومورهای توپر، سلولهای سرطانی و سلولهای استرومال (سلولهای فیبروبلاست، التهابی و اندوتلیال) در هماهنگی با یکدیگر در پیشبرد تومور، آنژیوژنزیز، تهاجم موضعی و متاستاز نقش دارند. ماست سلها با آزاد کردن مدیاتورهای شیمیایی موجود در گرانولهای خود از طریق مسیرهای مختلفی شامل سرکوب سیستم ایمنی، تقویت آنژیوژنزیز، تخریب ماتریکس خارج سلولی و افزایش میتوز سلولهای تومورال در کارسینوژنزیز نقش دارند. تعدادی مطالعه در زمینه بررسی نقش ماست سل در کارسینوم سلول سنگفرشی دهان انجام شده است که برخی نقش آنژیوژنزیز و تومورزایی را پیشنهاد کردهاند و عدهای هم این نقش را تایید نکردهاند، با توجه به نتایج متناقض در این زمینه به بررسی نقش ماست سل در کارسینوم سلول سنگفرشی دهان در این مطالعه پرداختهایم.
مواد و روشها: این مطالعه توصیفی- مقطعی بر روی 55 نمونه از کارسینوم سلول سنگفرشی دهان در بخش پاتولوژی دانشکده دندانپزشکی یزد، ایران، انجام شد. لام های تهیه شده از بلوکهای پارافینی، توسط گیمسا رنگ آمیزی و میانگین تعداد ماست سلها در 5 فیلد تصادفی تعیین گردید. دادههای جمعآوری شده، کدگذاری و با استفاده از نرمافزار SPSS 25 و آزمون های ناپارامتری من ویتنی و کروسکال والیستحلیل شدند.
یافتهها: میانگین تعداد ماست سل‌ها به طور معنیداری در درجه میکروسکوپی II و III نسبت به درجه I  بالاتر بود(p<0.5) ولی مقایسه میانگین تعداد ماست سل‌ها بر اساس سن، جنس و محل بروزOSCC، اختلاف معنیداری نشان نداد(0/05 P>).
استنتاج: میانگین بالاتر تعداد ماست سلها در درجات میکروسکوپی II و III در مقایسه با درجه I ، نشان دهنده نقش ماست سل به عنوان شاخص پیشرفت بیماری میباشد. این نکته میتواند در جهت به کارگیری روشهای درمانی جدید مانند عوامل مهارکننده دگرانولاسیون ماست سل و درمانهای ضد آنژیوژنیک کمک کننده باشد.

 
متن کامل [PDF 940 kb]   (۷۶ دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: آسيب شناسي(پاتولوژی)

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb