تاثیر تمرین ترکیبی (هوازی- مقاومتی) برسطوح اینترلوکین 10، فاکتور رشد اندوتلیال عروقی، نسبت نوتروفیل به لنفوسیت، عملکرد شناختی و راه رفتن در مردان سالمند چاق

صفری, مینا; شعبانی, رامین; علمیه, علیرضا

دوره 35، شماره 243 - ( فروردین 1404 ) جلد 35 شماره 243 صفحات 52-39 | برگشت به فهرست نسخه ها

Mendeley

Zotero

RefWorks

Safari M, Shabani R, Elmieh A. The Effect of Combined Aerobic-Resistance Exercise on Interleukin-10 Levels, Vascular Endothelial Growth Factor, Neutrophil-to-Lymphocyte Ratio, Cognitive and Walking Functions in Obese Elderly Men. J Mazandaran Univ Med Sci 2025; 35 (243) :39-52
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-21620-fa.html

صفری مینا، شعبانی رامین، علمیه علیرضا. تاثیر تمرین ترکیبی (هوازی- مقاومتی) برسطوح اینترلوکین 10، فاکتور رشد اندوتلیال عروقی، نسبت نوتروفیل به لنفوسیت، عملکرد شناختی و راه رفتن در مردان سالمند چاق. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1404; 35 (243) :39-52

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-21620-fa.html

تاثیر تمرین ترکیبی (هوازی- مقاومتی) برسطوح اینترلوکین 10، فاکتور رشد اندوتلیال عروقی، نسبت نوتروفیل به لنفوسیت، عملکرد شناختی و راه رفتن در مردان سالمند چاق

مینا صفری

، رامین شعبانی

، علیرضا علمیه

چکیده: (141 مشاهده)

سابقه و هدف: سالمندی فرآیندی پیچیده است که با اختلالات سلولی و مولکولی متعددی همراه بوده و به تدریج عملکردهای فیزیولوژیکی و شناختی را کاهش می‌دهد. در این میان، شیوع چاقی به‌عنوان یکی از عوامل تشدید این مشکلات در حال افزایش است. هدف این مطالعه بررسی تأثیر تمرین ترکیبی بر سطوح اینترلوکین 10، فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF)، نسبت نوتروفیل به لنفوسیت، عملکرد شناختی و عملکرد راه رفتن در مردان سالمند چاق بود.
مواد و روش‌ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی، شامل 40 مرد سالمند چاق (سن 2/84 ± 61/90 سال، شاخص توده بدنی 1/53 ± 31/01 کیلوگرم بر متر مربع) بود که به‌طور تصادفی به دو گروه مداخله (20 نفر) و کنترل (20 نفر) تقسیم شدند. گروه مداخله به مدت 16 هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه 90 دقیقه تمرین ترکیبی انجام دادند. 48 ساعت قبل و بعد از تمرین مقادیر پلاسمایی اینترلوکین 10، VEGF و نسبت نوتروفیل به لنفوسیت، عملکرد شناختی و عملکرد راه رفتن اندازه‌گیری شد. بررسی نرمال بودن داده‌ها با آزمون شاپیروویلک و تجزیه وتحلیل آن‌ها با روش آماری t زوجی و آنکوا در سطح معنی‌‌داری کم‌تر از 05/0 با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 26 انجام شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که تمرین ترکیبی به طور معنی‌‌داری باعث بهبود عملکرد شناختی و راه رفتن در گروه تجربی شد (0/001 = P ). هم‌چنین، سطوح اینترلوکین 10 و VEGF در گروه تجربی افزایش یافت (0/001=P)، اما تفاوت معناداری در شاخص توده بدن و وزن بین دو گروه مشاهده نشد (0/05˃P). تغییرات معناداری در نسبت نوتروفیل به لنفوسیت در هیچ ‌یک از گروه‌ها مشاهده نشد (0/05 ˃ P).
استنتاج: این نتایج نشان می‌دهد که تمرینات ترکیبی می‌توانند به بهبود عملکرد شناختی و راه رفتن، هم‌چنین افزایش سطوح اینترلوکین 10 و VEGF در مردان سالمند چاق کمک کنند. با این حال، این شدت از تمرینات اثری بر نسبت نوتروفیل به لنفوسیت نداشت.
شماره ثبت کارآزمایی بالینی: IRCT20200509047372N1

واژه‌های کلیدی: اینترلوکین-10، VEGF، عملکرد شناختی، عملکرد راه رفتن، سالمند چاق، تمرین ترکیبی

متن کامل [PDF 872 kb] (48 دریافت)

نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: طب سالمندان

ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
	این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

Designed & Developed by : Yektaweb