دوره 35، شماره 246 - ( تیر 1404 )
جلد 35 شماره 246 صفحات 190-186 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Jafari N, maleki A, ghaffari A, talebi M. Causes and Associated Factors of Neonatal Readmission at Ayatollah Mousavi Hospital, Zanjan (2020–2023). J Mazandaran Univ Med Sci 2025; 35 (246) :186-190
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-21640-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-21640-fa.html
جعفری ناهید، ملکی اعظم، غفاری آیدا، طالبی محمد مهدی. بررسی دلایل و عوامل مرتبط با بستری مجدد نوزادان در بیمارستان آیت الله موسوی زنجان سال 1399 تا 1401. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1404; 35 (246) :186-190
چکیده: (63 مشاهده)
سابقه و هدف: بستری مجدد نوزادان هزینه های سنگینی را بر نظام سلامت تحمیل می‌کند. شناسایی علل بستری مجدد نوزادان در بیمارستان از اهمیت بالایی برخوردار است. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان علل بستری مجدد نوزادان در دو ماه اول تولد در بیمارستان آیت‌الله موسوی زنجان در سال‌های 1399 تا 1401، انجام پذیرفت.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی-مقطعی، می باشد. از 12873 پرونده ثبت شده در ترخیص بیمارستان آیت الله موسوی زنجان از فروردین 1399 تا پایان اسفند ماه 1401، 105 نوزاد دارای پرونده با کد بستری مجدد بودند. داده‌ها با استفاده از سوالات دموگرافیک، مشخصات نوزادی و دلایل بستری مجدد جمع‌آوری شد. آنالیز داده‌ها با استفاده از شاخص‌های آمار توصیفی و آزمون کای دو و مک نمار انجام شد.
یافته‌ها: میزان بستری مجدد 8/15 مورد به ازای هر 1000 تولد بود. بیش‌ترین علت بستری مجدد در نوزادان به ترتیب ایکتر (41 درصد) و عفونت (39 درصد) بودند. بیش‌ترین علت بستری اول در نوزادان به ترتیب ایکتر( 54/3درصد)، دیسترس تنفسی/پره مچوریتی (21/9 درصد) سپس عفونت (11/4درصد) بود. میانگین فاصله زمانی از ترخیص تا بستری مجدد در بیمارستان 3/90± 4/24روز بود. هیچ‌کدام از فاکتورهای مادری و نوزادی با بستری مجدد نوزاد در بیمارستان ارتباط نداشت (0/05<P). نوزادان مبتلا به ایکتر در مدت زمان کوتاه‌تری نسبت به عفونت پس از ترخیص، مجدداً بستری شده بودند. اما طول مدت بستری مجدد بین دو گروه تفاوت معنی‌داری نداشت، هر چند در گروه عفونت بیش‌تر بود.
استنتاج: شایع‌ترین علل بستری مجدد نوزاد در بیمارستان ایکتر و عفونت بوده است. اجرای برنامه‌های ارزیابی ایکتر و عفونت قبل از ترخیص از بیمارستان برای کاهش میزان بستری مجدد نوزادی پیشنهاد می‌گردد
مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی-مقطعی، می باشد. از 12873 پرونده ثبت شده در ترخیص بیمارستان آیت الله موسوی زنجان از فروردین 1399 تا پایان اسفند ماه 1401، 105 نوزاد دارای پرونده با کد بستری مجدد بودند. داده‌ها با استفاده از سوالات دموگرافیک، مشخصات نوزادی و دلایل بستری مجدد جمع‌آوری شد. آنالیز داده‌ها با استفاده از شاخص‌های آمار توصیفی و آزمون کای دو و مک نمار انجام شد.
یافته‌ها: میزان بستری مجدد 8/15 مورد به ازای هر 1000 تولد بود. بیش‌ترین علت بستری مجدد در نوزادان به ترتیب ایکتر (41 درصد) و عفونت (39 درصد) بودند. بیش‌ترین علت بستری اول در نوزادان به ترتیب ایکتر( 54/3درصد)، دیسترس تنفسی/پره مچوریتی (21/9 درصد) سپس عفونت (11/4درصد) بود. میانگین فاصله زمانی از ترخیص تا بستری مجدد در بیمارستان 3/90± 4/24روز بود. هیچ‌کدام از فاکتورهای مادری و نوزادی با بستری مجدد نوزاد در بیمارستان ارتباط نداشت (0/05<P). نوزادان مبتلا به ایکتر در مدت زمان کوتاه‌تری نسبت به عفونت پس از ترخیص، مجدداً بستری شده بودند. اما طول مدت بستری مجدد بین دو گروه تفاوت معنی‌داری نداشت، هر چند در گروه عفونت بیش‌تر بود.
استنتاج: شایع‌ترین علل بستری مجدد نوزاد در بیمارستان ایکتر و عفونت بوده است. اجرای برنامه‌های ارزیابی ایکتر و عفونت قبل از ترخیص از بیمارستان برای کاهش میزان بستری مجدد نوزادی پیشنهاد می‌گردد
نوع مطالعه: گزارش کوتاه |
موضوع مقاله:
نوزادان
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
