دوره 23، شماره 100 - ( اردیبهشت 1392 )                   جلد 23 شماره 100 صفحات 19-11 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Motallebi L, Mohseni Bandpei M A, Rahmani N. Effects of Stabilization Exercises on Pain Intensity, Functional Disability and Cross Sectional Area of Multifidus Muscle in Women with Non-specific Chronic Low Back Pain. J Mazandaran Univ Med Sci 2013; 23 (100) :11-19
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-2169-fa.html
مطلبی لنا، محسنی بندپی محمدعلی، رحمانی ناهید. تأثیر تمرینات ثباتی برمیزان درد، ناتوانی عملکردی و سطح مقطع عضله مولتی فیدوس در زنان مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1392; 23 (100) :11-19

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-2169-fa.html

تأثیر تمرینات ثباتی برمیزان درد، ناتوانی عملکردی و سطح مقطع عضله مولتی فیدوس در زنان مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی
لنا مطلبی ، محمدعلی محسنی بندپی ، ناهید رحمانی
چکیده:   (12454 مشاهده)
سابقه و هدف:‌ضعف عضلات تنه و فقدان کنترل حرکتی در عضلات عمقی تنه از جمله مولتی فیدوس یکی از ریسک فاکتورهای مهم در ایجاد کمردرداست، از این رو تقویت این عضلات تاثیر معنی‌داری در بهبود کمردرد خواهد داشت. هدف از این مطالعه بررسی تأثیرات تمرینات ثباتی برشدت درد، ناتوانی عملکردی و سطح مقطع عضله مولتی فیدوس در افراد مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی می‌باشد. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی می‌باشد. در مجموع 30 زن در این مطالعه شرکت کردند. پانزده نفر مبتلا به کمردرد مزمن با علت نامشخص به عنوان گروه تجربی و 15 نفر بدون هیچ‌گونه عارضه کمردرد به عنوان گروه کنترل مورد مطالعه قرارگرفتند. گروه تجربی ۱۲ هفته (۳ بار در هفته) تمرینات ثباتی را دریافت می‌کردند درحالی‌که گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نمی‌کردند. شدت درد، میزان ناتوانی عملکردی و سطح مقطع عضله مولتی فیدوس به ترتیب با استفاده از مقیاس دیداری درد، پرسشنامه ناتوانی عملکردی اوسوستری والتروسونوگرافی قبل و بعد از مداخله اندازه‌گیری شدند. یافته‌ها: تغییرات درون گروه با استفاده از آزمون t-test زوجی نشان می‌دهد که کلیه متغیرها در گروه تجربی به طور معنی‌داری بهبود یافته‌اند (05/0< p) در همه موارد). آنالیز بین گروه‌ها با استفاده از t-test مستقل در قبل از مداخله اختلاف معنی‌داری را بین دو گروه در سطح مقطع عضله مولتی فیدوس نشان می‌دهد (05/0< p). بعد از مداخله، اختلاف معنی‌داری بین دو گروه در سطح مقطع عضله مولتی فیدوس یافت نشد (05/0> p). استنتاج: نتایج نشان می‌دهد که تمرینات ثباتی باعث بهبود درد، کاهش ناتوانی حرکتی و افزایش سطح مقطع عضله مولتی فیدوس در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی شده است. پیشنهاد می‌گردد مطالعات دیگری با استفاده از نمونه‌های بیش‌تر جهت تأیید یافته‌های مطالعه حاضر انجام گیرد.
واژه‌های کلیدی: تمرینات ثباتی، کمردرد مزمن، شدت درد، ناتوانی حرکتی، عضله مولتی فیدوس، اولتراسونوگرافی
متن کامل [PDF 179 kb]   (3127 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: فيزيوتراپي
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb