دوره 35، شماره 246 - ( تیر 1404 )                   جلد 35 شماره 246 صفحات 11-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Taraghy G, Rahimi S, Ojarudi M, Fazaeli A, Namjoo Z, Rezagholizadeh L. Investigation of the Effect of Linalool on Carbon TetrachlorideInduced Oxidative Myocardial Injury in Male Rats. J Mazandaran Univ Med Sci 2025; 35 (246) :1-11
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-21902-fa.html
ترقی قاسم، رحیمی شیوا، اجارودی مسعود، فضائلی علی اکبر، نامجو زینب، رضاقلی زاده لطف اله. بررسی اثر لینالول (Linalool) بر آسیب اکسیداتیو میوکارد القا شده توسط تترا کلرید کربن در موش صحرایی نر. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1404; 35 (246) :1-11

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-21902-fa.html


چکیده:   (156 مشاهده)
سابقه و هدف: بیماریهای قلبی و عروقی، یکی از شایع‌ترین علت مرگ و میر در سراسر جهان بوده که یکی از دلایل آن، آسیب میوکارد ناشی از اکسیدان‌ها، داروها و سموم می‌باشد. لینالول یک الکل مونوترپن طبیعی است که در تعدادی از گیاهان دارویی یافت شده و مطالعات نشان داده‌اند، که ممکن است اثر تنظیمی بر استرس اکسیداتیو داشته باشد. این مطالعه با هدف بررسی اثرات محافظتی لینالول بر آسیب اکسیداتیو میوکارد ناشی از تتراکلرید کربن (CCl4) در موش صحرایی، انجام پذیرفت.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 24 موش صحرایی نر نژاد ویستار به صورت تصادفی به ۴ گروه ۶ تایی (کنترل نرمال، کنترل لینالول، گروه آسیب و گروه پیش درمان با لینالول) تقسیم شدند. دو گروه اول به مدت ۱۴ روز به ترتیب سرم فیزیولوژی و لینالول (25 mg/kg) دریافت کردند. گروه آسیب، ۱۴ روز سرم فیزیولوژی و در روز چهاردهم ml/kg ۱ مخلوط روغن زیتون وCCl4  (v/v 1:1) دریافت نمودند.گروه چهارم به مدت ۱۴ روز لینالول (25 mg/kg) و در روز چهاردهم ml/kg ۱ مخلوط روغن زیتون و CCl4 دریافت کردند. بعد از 48 ساعت، موش‌ها بیهوش شده، بافت قلب برای آنالیزهای بیوشیمیایی و هیستوپاتولوژیک جمعآوری شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که CCl4 به طور معنی‌داری فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی تام را کاهش (0/001 P<) و میزان مالون دی ‌آلدئید (MDA) را در مقایسه با گروه کنترل افزایش داد (0/001 P<). پیش ‌درمان با لینالول شاخصهای آنتیاکسیدانی را به طور قابل توجهی افزایش (0/001 P<)، و سطح MDA را نسبت به گروه آسیب کاهش داد (0/001 P<). علاوه بر این، لینالول آسیب تخریبی ناشی از CCl4 ساختار بافت قلب را در گروه پیش ‌درمان بهبود بخشید.
استنتاج: لینالول با کاهش پراکسیداسیون لیپیدی، افزایش ظرفیت آنتیاکسیدانی و حفظ ساختار بافت قلب، به طور موثر در برابر آسیب اکسیداتیو میوکارد ناشی از CCl4 محافظت می‌کند.

 
متن کامل [PDF 1150 kb]   (74 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: بیوشیمی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb