دوره 11، شماره 31 - ( تير 1380 )                   جلد 11 شماره 31 صفحات 80-75 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Tavana B, Taghavi H, Khalilian A, Heydari M, Ësmaeeli R. A comparative study between the effect of phenophrosis with 1% hydrocortisone in treatment of patients affected with canal caop syndrome . J Mazandaran Univ Med Sci 2001; 11 (31) :75-80
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-44-fa.html
توانا بهروز، تقوی حمیدرضا، خلیلیان علیرضا، حیدری مریم، اسماعیلی روانبخش. کارآزمایی بالینی تاثیر فونوفروزیس در درمان بیماران مبتلا به CTS. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1380; 11 (31) :75-80

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-44-fa.html


چکیده:   (14367 مشاهده)
سابقه و هدف: سندرم کانال کارپ یکی از بیماری های شایع دست به ویژه در زنان میانسال می باشد که به علت تنگ شدگی مجرای عصب مدیان در ناحیه مچ دست به وجود می آید و یکی از موارد اختلال در زندگی روزمره بیمار و مراجعه پی در پی به پزشک است. تکنیک های درمانی سندرم کانال کارپ متعدد بوده و علاوه بر جراحی، درمان های دیگری نیز پیشنهاد شده است. درمان های دارویی شامل تزریق استرویید، درمان با ویتامین B6، و استفاده از داروهای ضد التهابی و غیر استروییدی است.هدف از این تحقیق، مطالعه کاربردی جهت روشن ساختن میزان تاثیر دو روش درمانی اولتراسوندتراپی و فونوفروزیس با پماد هیدروکورتیزون 1 درصد در درمان سندرم کانال کارپ می باشد و همچنین کاهش درد و عوارض ناشی از بیماری از اهداف دیگر این تحقیق به شمار می آید.
مواد و روش ها: در این تحقیق، بیماران مبتلا به سندرم کانال کارپ مراجعه کننده به درمانگاه های فیزیوتراپی بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی آجا تهران به عنوان واحد پژوهشی انتخاب شدند. بیماران بعد از تشخیص به صورت متناوب به دو گروه تقسیم شدند و یک گروه با امواج مافوق صوت (18 نفر) و گروه دیگر (18 نفر) با فونوفروزیس تحت درمان قرار گرفتند. میزان بهبودی بعد از یک ماه اندازه گیری و ثبت گردید. نتایج با استفاده از آمارهای t - test و ویلکاکسون مورد مقایسه قرار گرفت.
نتایج
: 36 بیمار مورد مقایسه قرار گرفتند که گروه سنی آنها 30 تا 60 با میانگین 5/8 11/42 می باشد. برای مقایسه اختلال حس قبل و بعد از درمان با فونوفروزیس در تمام موارد کاهش اختلال حس بعد از درمان گزارش شده است. با توجه به نتایج به دست آمده و با استفاده از آزمون مقایسه ویلکاکسون در سطح P=0.0002 تفاوت قبل و بعد از درمان معنی دار شده است که نشان دهنده تاثیر درمان با فونوفروزیس بر کاهش اختلال حس می باشد.
استنتاج: با توجه به تاثیر مثبت فونوفروزیس از نظر بالینی و الکترودیاگنوستیک، در کلیه مواردی که تزریق کورتیکواسترویید اندیکاسیون داشته باشد، فونوفروزیس جانشین مناسبی محسوب می گردد.
واژه‌های کلیدی: فونوفروزیس، ÇTS، الکترودیاگنوستیک
متن کامل [PDF 160 kb]   (2299 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb