دوره 24، شماره 119 - ( آذر 1393 )                   جلد 24 شماره 119 صفحات 39-29 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Galin Sharifdini N, Amirnezhad R, Saeb K. Qualification Zoning of the Dohezar River according to NSFWQI and Using GIS. J Mazandaran Univ Med Sci 2014; 24 (119) :29-39
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-4782-fa.html
گلین شریف دینی نجمه، امیر نژاد رضا، صائب کیوان. پهنه بندی کیفی آب رودخانه دوهزار تنکابن بر اساس شاخص NSFWQI با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS). مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1393; 24 (119) :29-39

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-4782-fa.html


چکیده:   (7269 مشاهده)
سابقه و هدف: یکی از روش‌های بررسی کیفیت آب رودخانه‌ها استفاده از شاخص‌های کیفی آب می‌باشد. شاخص کیفیت آب NSFWQI از میان شاخص‌های عمومی کیفیت آب، بیش‌ترین کاربرد را دارا می‌باشد این مطالعه با هدف بررسی کیفیت آب رودخانه دوهزار تنکابن با استفاده از شاخص کیفیت NSFWQI انجام پذیرفته است. مواد و روش‌ها: در مطالعه تجربی حاضر نمونه‌برداری در طی 6 ماه (3 ماه کم آبی و 3 ماه پرآبی) و از 6 ایستگاه منتخب انجام گرفت و پارامترهای کیفی شامل دما، اکسیژن محلول، اکسیژن مورد نیاز بیولوژیکی، PH، نیترات، فسفات، کل جامدات محلول، کدورت و کلی فرم مدفوعی در طول رودخانه بررسی گردید. داده‌های حاصل از مطالعه با استفاده از شاخص ملی کیفیت آب (NSFWQI) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و در نهایت مسیر رودخانه با استفاده از نرم‌افزار سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) پهنه‌بندی گردید. یافته‌ها: بر اساس مقایسه میزان پارامترها با استانداردهای کیفیت آب‌های سطحی و آب شرب معلوم شد که به غیر از پارامتر کدورت که در دوره پرآبی در ایستگاه‌های میان دست و پایین دست در حد مجاز نمی‌باشد. سایر پارامترهای مورد سنجش در شاخص NSFWQI در این تحقیق در هر دو دوره و در همه ایستگاه‌ها در حد مجاز قرار دارند. استنتاج: با توجه به نتایج حاصل از شاخص کیفی NSFWQI، در دوره کم آبی، هر سه پهنه بالادست، میان دست و پایین دست درمحدوده خوب (71 تا 90) و در دوره پرآبی، بالادست در محدوده خوب، میان دست و پایین دست در محدوده متوسط (51 تا 70) قرار دارند و با توجه به دبی بالای رودخانه و نیز ورود محدود آلاینده‌ها، بیش‌ترین اثر آلاینده‌ها ناشی از کارگاه‌های پرورش ماهی می‌باشد.
متن کامل [PDF 916 kb]   (3477 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: بهداشت حرفه ای

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb