Mendeley  

Zotero  

Azadbakht M, Hoseinzadeh S. Quantitative analysis of total alkaloids by titration and Hyoscyamine by HPLC in indigenous Datur species inNorth of Iran. J Mazandaran Univ Med Sci 2005; 15 (48) :32-37
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-5-fa.html

سابقه و هدف: گونه های داتورا منبع تهیه تروپان آکالوییدهایی چون آتروپین و فرم چپ گرد آن یعنی هیوسیامین می باشند. جنس داتورا دارای 10 تا 15 گونه می باشد، که گونه D.Stramonium L. در برخی از منابع به عنوان گونه اندمیک کناره دریای مازندران شناخته شده است. علاوه بر گونه استرامونیوم، گونه ی D.Innaxia Mill نیز با فراوانی کم تر در شمال ایران پراکندگی دارد. که افتراق این دو گونه با توجه به خصایص مرفولوژیک امکان پذیر می باشد. به نظر می رسد مقدار آلکالوییدها در گیاه داتورا، به شدت به سن، اندام و گونه گیاه، جغرافیای منطقه رویش (اعم از ساختار خاک و سیستم آب و هوا) و فصل گیاه وابسته باشد. حتی این مقادیر در ساعات مختلف روزهم متفاوت است.
مواد و روش ها: ابتدا مقدار تروپان آلکالویید تام به روش تیتراسیون در اندام های مهم این دو گونه اندازه گیری و سپس مقایسه شدند. سپس مقدار هیوسیامین به عنوان یکی از مهم ترین تروبان آلکالوییدها در این اندامها با روش HPLC مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: بیش ترین مقدار به دست آمده از ریشه و برگ دی. استرامونیوم و مقدار آن 0.4درصد و کم ترین مقدار از ریشه دی. اسنوکسیا با 0.18 درصد به دست آمد. مقادیر تروپان آلکالوییدها برای اندام های دیگر دو گونه، در محدوده ی این دو عدد به دست آمد.
استنتاج: مقادیر به دست آمده تروپان آلکالوییدها در برخی از اندام ها تقریبا بالا و در برخی از اندام ها کم بود، اما مقادیر هیوسیامین به یکدیگرنزدیک بود. اگر چه مقدار آن در گونه اینوکسیا کمتر از استرامونیوم بود.