Mendeley  

Zotero  

Shafaat A, Shahrivar Z, Alaghband rad J, Kaviani H. Compare the efficacy of lithium carbonate & sodium valproate in treatment of bipolar children and adolescents in acute phase (mixed &mania) treatment at Roozbeh hospital . J Mazandaran Univ Med Sci 2008; 18 (66) :26-34
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-507-fa.html

سابقه و هدف: درمان اختلالات خلقی با مشکلات فراوانی همراه می باشد از جمله عوارض دارویی، عدم پاسخ دهی مناسب به داروها و در نتیجه همکاری نامناسب بیمار با درمان. این مشکلات در کودکان و نوجوانان نیز تاثیری جدی در نتیجه درمان به دنبال دارد. مطالعه بر روی اثرات درمانی داروهای انتخابی و عوارض آنها، دستیابی به نتایج درمانی مطلوب تر را ممکن می سازد. در این مطالعه اثربخشی داروهای والپرات سدیم و لیتیم کربنات بر روی کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال خلقی دو قطبی در فاز حاد مانیک و مختلط (بمدت 6 هفته) بستری در بیمارستان روزبه تهران در سال 82 مقایسه شده است.
مواد و روش ها: پژوهش فوق یک کارآزمایی بالینی تصادفی دوسو بی خبر می باشد که روی 30 بیمار 18-8 ساله مبتلا به اختلال خلقی دو قطبی انجام شده است. بیماری بر اساس DSM-IV و مصاحبه نیمه ساختار یافته تشخیصی K-SADS توسط روانپزشک فوق تخصص کودک و نوجوان تشخیص داده شده و آنگاه شدت علایم بیماری و میزان عملکرد بیماران با استفاده از ابزارهای MRS و CGAS به ترتیب در شروع درمان، پایان هفته سوم و پایان هفته ششم ارزیابی شد. 13 نفر از دریافت کنندگان لیتیم و 12 نفر از دریافت کنندگان والپرات سدیم مطالعه را به پایان رساندند. یافته ها با استفاده از آزمون نمونه های مستقل و روش تحلیل واریانس با نمونه های تکراری انجام شد.
یافته ها: مقایسه میانگین های MRS در نوبت دوم (پایان هفته سوم) در دو گروه اختلاف آماری معنی داری نشان نداد و این یافته ها در پایان مطالعه (پایان هفته 6) نیز تکرار شد.مقایسه میانگین های مربوط به CGAS در نوبت دوم در دو گروه اختلاف آماری معنی داری نشان داد به این صورت که میزان بهبود عملکرد بیماران دریافت کننده والپرات سدیم در پایان هفته سوم بطور معنی داری بیشتر از بیماران دریافت کننده لیتیم کربنات بوده است (P<0.05) اما این یافته در پایان مطالعه (پایان هفته 6) تکرار نشد بدین معنی که اختلاف آماری معنی داری از مقایسه این میانگین ها در پایان هفته ششم به دست نیامد.
استنتاج: بهبودی در علایم و نشانه ها و سطح عملکرد بیماران در پایان هفته ششم در دو گروه مشابه بوده و این نشان می دهد که لیتیم و والپرات سدیم در بهبودی علایم و نشانه ها و سطح عملکرد (در فاز حاد بیماری) به یک اندازه موثر هستند. در مقایسه سطح عملکرد بیماران دیده شد که گروه دریافت کننده والپرات سدیم در پایان هفته سوم بهبود بیشتری داشته اند و این ممکن است بدین معنی باشد که والپرات سدیم سریعتر از لیتیم اثر می کند.