دوره 24، شماره 121 - ( بهمن 1393 )                   جلد 24 شماره 121 صفحات 122-113 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Mehrad L, Ramazani A, Garshasbi M. Molecular Characterization and SCCmec Typing in Methicillin-Resistant Staphylococcus aureus Isolated from the Staff in Zanjan Tertiary Hospitals . J Mazandaran Univ Med Sci 2015; 24 (121) :113-122
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-5200-fa.html
مهراد لاله، رمضانی علی، گرشاسبی مریم. بررسی مولکولی و تعیین تایپ‌های SCCmec در استافیلوکوکوس اورئوس‌های مقاوم به متی سیلین جدا شده از پرسنل بیمارستان‌های آموزشی درمانی استان زنجان. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1393; 24 (121) :113-122

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-5200-fa.html


چکیده:   (9338 مشاهده)
سابقه و هدف: ظهور سویه‌های استافیلوکوکوس‌اورئوس مقاوم به متی‌سیلین، به عنوان یکی از عوامل بیماریزای مهم دخیل عفونت‌های بیمارستانی مورد توجه است. جمع‌آوری اطلاعات در مورد مقاومت دارویی این ارگانیسم، اقدامی مؤثر در جهت پیشگیری از این نوع عفونت‌ها محسوب می‌شود. هدف ازاین مطالعه تعیین خصوصیات مولکولی ایزوله‌های استافیلوکوکوس اورئوس جداشده از نمونه‌های بالینی و شناسایی ژن mecA و هم‌چنین تیپ‌بندی SCCmec درپرسنل بیمارستان‌های آموزشی درمانی استان زنجان می‌باشد. مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی، طی سال 90، روی 104 نمونه استافیلوکوکوس اورئوس جداشده از پرسنل بیمارستان‌های ولیعصر و آیت الله موسوی استان زنجان انجام پذیرفت. سویه‌ها با تست‌های بیوشیمیایی نظیر رنگ آمیزی گرم، کاتالاز، کواگولاز، تخمیر قند مانیتول تأیید گردید و الگوی حساسیت و مقاومت به 9 آنتی بیوتیک با روش دیسک دیفیوژن تعیین گردید. ژن mecA و ژنوتیپ SCCmec باروش مولتی‌پلکس PCR تعیین شد و نتایج با استفاده از آزمون مجذور کای تحلیل گردید. یافته‌ها: 58 مورد از104 سویه دارای ژن mecA بود وبیش‌ترین مقاومت نسبت به اگزاسیلین، پنی‌سیلین، کوتریموکسازول و اریترومایسین مشاهده شد، حساسیت نسبت به آمیکاسین و سیپروفلوکساسین بیش‌ترین بود و همه سویه‌ها به ونکومایسین حساس بودند، همه سویه‌های MRSA حداقل به سه کلاس آنتی‌بیوتیکی مقاوم بودند. 5 سویه (6/8 درصد) دارای ژن typeI،11 سویه (19 درصد) دارای ژن typeII،20 سویه (5/34 درصد) دارای ژن typeIII، 17 سویه (3/29 درصد) دارای ژن typeIVa، 1 سویه (7/1 درصد) دارای ژن typeIVb،2 سویه (4/3 درصد) دارای ژن typeIVc،11 سویه (19 درصد) دارای ژن typeIVd، 18 سویه (31 درصد) دارای ژن typeV بودند، 19 سویه (7/32 درصد) قابل تایپینگ نبودند. استنتاج: یافته‌ها نشان داد که سویه‌های MRSA در نمونه های مورد مطالعه تایپ‌های مختلفی از SCCmec را حمل می‌کنند. تایپ‌های SCCmec نوع V و III غالب‌ترین تایپ‌ها بودند.
متن کامل [PDF 233 kb]   (2588 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: ژنتیک

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb