سابقه و هدف: کیفیت پروتئین مخلوط غلات و حبوبات باعث بهبود خصوصیات مواد مغذی می شود. با توجه به اهمیت کیفیت پروتئین غذاها، این مطالعه با هدف مقایسه ارزش پروتئینی دو نمونه غذای خانگی (بر پایه مخلوط ماکارونی سمولینا + سویا و ماکارونی نول + سویا) با سرلاک بر پایه گندم (غذای صنعتی کودک) در موش های صحرایی انجام گرفت.
مواد و روش ها: مطالعه تجربی روی 80 موش صحرایی نر21 (wistar) روزه در گروههای 8 تایی تحت 10 رژیم غذایی شامل: 3 رژیم تست (سرلاک و 2 نمونه غذای خانگی)، یک رژیم استاندارد (کازئین + متیونین) و یک رژیم پایه (بدون پروتئین( برای مطالعه قابلیت حقیقی هضم پروتئین(True Protein Digestibility TPD) و قابلیت هضم ظاهری (Apparent Digestibility AD)و 3 رژیم تست، یک رژیم استاندارد و یک رژیم پایه برای مطالعه نسبت خالص پروتئین (Net Protein Ratio NPR)، نسبت کارآیی پروتئین (Protein Efficiency Ratio PER) و نسبت کارآیی غذا (Food Efficiency Ratio FER) انجام شده است. میزان TPD،NPR و PER بین گروهها از طریق آزمون آنالیز واریانسANOVA همراه با تست بن فرونی مورد آزمون قرار گرفت.
یافته ها: میزان 92.8TPD، 87،89 و 85.4،4.3NPR ، 4.3، 3.6 و 3.6 ،3PER ،2.5 ،1.8 و 1.7 بترتیب برای پروتئین کـازئین + متیونین، سرلاک و غذاهای خانگی بر پایه مخلوط ماکارونی سمولینا + سویا و ماکارونی نول + سویا بود. همچنین تفاوت معنی داری بین گروه ها از نظر TPDو PER وجود داشت (p<0.05) ولی از نظر NPR معنی دار نبود.
استنتاج: یافته ها نشان می دهند که TPD و NPR غذاهای خانگی در مقایسه با سرلاک قابل قبول ولی از نظر.پایین تر است PER