سابقه و هدف: پریشانی اخلاقی پدیدهای شایع در حرفه پرستاری است و پرستاران بخش سوختگی نیز به طور مداوم با تصمیمگیریهای مختلف اخلاقی در برخورد با بیمارانی که در شرایط هولناک بسر میبرند، مواجه میباشند و آن را بهصورت تنشروانی تجربه مینمایند. این مطالعه با هدف تعیین شدت پریشانی اخلاقی و عوامل مرتبط با آن در پرستاران سوختگی انجام شد.
مواد و روشها: این مطالعه توصیفی تحلیلی، به روش سرشماری بر روی 172پرستار مرکز سوختگی بیمارستان مازندران در سال 1393 انجام شد. جمعآوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامههای جمعیت شناختی، خصوصیات شغلی و پریشانی اخلاقی 36 سوالی Corley انجام شد. تجزیه و تحلیل دادهها با آزمونهای آماری توصیفی و استنباطی من ویتنی، کروسکال والیس انجام شد.
یافتهها: میانگین نمرات شدت پریشانی اخلاقی در حد متوسط بوده است (39/52 ± 65/105). بر اساس آزمون کروسکال والیس بین سطوح پریشانی اخلاقی و سطح تحصیلات ارتباط آماری معنی دار وجود داشت (011/0=p)، ولی این ارتباط با سایر مشخصات فردی و خصوصیات شغلی پرستاران، معنی دار نبود (05/0