سابقه و هدف: قدرت عضلانی از سبک زندگی افراد و فعالیتهای فیزیکی و تفریحی آنها تاثیر می پذیرد. ضعف عضلات ضدجاذبه اندام پایینی نقش مهمی در سقوط افراد دارد. نظر به اهمیت تعادل و قدرت در سلامت سالمندان، اهداف مطالعه حاضر بررسی اثر افزایش سن بر قدرت عضلانی و تعیین محدوده سنی کاهش قدرت در زنان رده های سنی 21 تا 80 سال بود.
مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی تعداد 101 زن سالم شرکت کردند. آزمودنی ها در 6 گروه سنی 15 تا 20 نفره قرار داده شدند. حداکثر نیروی ایزومتریک چهار گروه عضلانی در هر کدام از اندام های پایینی با استفاده از دستگاه دینامومتر دستی اندازه گیری شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که نیروی عضلانی با افزایش سن به طور معنی داری کاهش می یابد (P<0.0001). تغییر نیرو در عضلات اکستانسور ران و دورسی فلکسور مچ پا از 20 تا 40 سالگی معنیدار نبود، اما بعد از آن بطور معنی داری کاهش یافت (P<0.0001). نیروی عضلات اکستانسور زانو و ابداکتور ران تا 50 سالگی تغییر معنی داری نداشت، اما پس از آن به طور معنی داری کاهش پیدا کرد.
استنتاج: باتوجه به نتایج بدست آمده می توان پیشبینی کرد که با افزایش سن و کاهش نیروی عضلانی، ثبات و تعادل ایستاده افراد کاهش می یابد. لذا برنامه ریزی برای فعالیت های جسمی کافی در گروه های در معرض خطر ضروری می باشد و با اجرای برنامه های تمرینی مناسب می توان از اختلالات تعادلی و سقوط های احتمالی این گروه از افراد پیشگیری کرد.