Mendeley  

Zotero  

Kashifard M, Ghojeg D. Evaluation of Plasma and Urinary Sucrose Level in Patients with Benign Gastric Ulcer . J Mazandaran Univ Med Sci 2010; 20 (79) :49-54
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-636-fa.html

سابقه و هدف: از آنجایی که بافت سالم معده نسبت به ساکارز تقریبا نفوذ ناپذیر است. اندازه گیری مقدار ساکارز میتواند به عنوان مارکر آسیب معده مورد استفاده قرار گیرد. هدف این مطالعه تعیین مقدار ساکارز پلاسما و ادرار مبتلایان به زخمهای خوش خیم معده در مقایسه با گروه کنترل بود.
مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی 30 بیمار مبتلا به زخم خوشخیم معده (بر اساس آندوسکوپی و گزارش پاتولوژی) و 30 فرد غیر مبتلا بعنوان گروه کنترل انجام شد. اندازه گیری ساکارز پلاسما و ترشح ادراری آن بطور غیرمستقیم از طریق هیدرولیز اسیدی با استفاده از اسپکتروفتومتر در 510 nm انجام شد. اطلاعات توسط نرمافزار آماری SPSS و آزمونهای آماری Student t-test و Fisher's exact مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و P<0.05 بعنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.
یافته ها: میانگین ساکارز پلاسما و ادرار بیماران به ترتیب 1.85±22.17 و 2.5±4.51 در مقابل مقادیر متوسط ساکارز پلاسما و ادرار گروه کنترل به ترتیب 2.31±6.62 و 0.63±2.83 بود که در هر دو مورد اختلاف گروه بیمار و کنترل از نظر آماری معنی دار (P<0.05 برای هر دو مقدار) بود.
استنتاج: بررسی مقدار ساکارز به عنوان روش غیرتهاجمی جهت تشخیص بیماران مبتلا به زخمهای خوش خیم معده مفید بوده و میتواند در تشخیص زخمهای خوش خیم معده کمک کننده باشد.