سابقه و هدف: پیشرفت عوارض ریوی بعد ازجراحی قلب دربیمار مبتلا به بیماری انسداد مزمن ریهCOPD)) وجود دارد و جهت کاهش عوارض از تمرینات متعدد استفاده می‌شودکه نتایج این برنامه ها ناقص است. هدف از مطالعه حاضر اجرای برنامه های تمرینی و ارزیابی آن با تست‌های عملکرد ریه در دو هفته قبل و پس از جراحی بای‌پس عروق کرونر بوده است.

مواد و روش‌ها: در مطالعه کارآزمایی بالینی حاضر 40 بیمارمبتلابه COPD تحت جراحی پیوند عروق کرونر قلب CABG))، به طور تصادفی در دو گروه تجربی و شاهد 20 نفره، قرار گرفتند. گروه‌ها تمرینات روتین بیمارستان را انجام دادند و علاوه بر آن گروه تجربی از 2 هفته قبل در برنامه تمرینات تنفسی، ورزش دست در عرض شانه و استفاده از عضلات تنفسی و پیاده روی زودتر از موعد شرکت نمودند. دو هفته قبل و بعد از تمرینات، آزمون‌های عملکردی ریه در هر دو گروه و پس از بررسی توصیفی داده‌ها و نرمال بودن آن‌ها، آزمون‌های تی همبسته و آنکووا انجام گردید.

یافته‌ها: تغییرات ظرفیت حیاتی اجباری (FVC) گروه تجربی03/1±34/3 و شاهد 79/0±2/2، حجم بازدمی اجباری در ثانیه اول (FEv₁) گروه تجربی 81/0±98/2 و گروه شاهد 79/0±67/1 (0001/0p=)، FVC/FEv₁ گروه تجربی 7/10±8/90 و شاهد 25/19±9/73 و حداکثر جریان دمی (PEF) گروه تجربی 17/2±66/5 و شاهد 62/1±68/3 (002/0p=) که در گروه تجربی معنی‌دار بود.

استنتاج: برنامه‌های تمرین درمانی چهار هفته‌ای می‌تواند باعث بهبود عملکرد ریوی پس از CABG در بیماران COPD شود.