سابقه و هدف: سندرم انسدادی دفع (ODS) (Obstructed Defecation Syndrome یک مشکل بالینی شایع است و رزکسیون رکتوم با استاپلر از راه آنال (Stapled Transanal Rectal Resection (STARR) روش جدیدی در درمان این اختلال به شمار می‌رود. هدف از این مطالعه بررسی اثربخشی و عوارض این روش در درمان بیماران ایرانی با اختلال انسدادی دفع ناشی از انتوساسپشن و یا رکتوسل بوده است.

مواد و روش‌ها: مطالعه مقطعی حاضر روی بیماران با علائم ODS ناشی از رکتوسل و یا انتوساسپشن مراجعه کننده به درمانگاه کولورکتال بیمارستان رسول اکرم تهران در طی سال‌های 1387 تا 1389صورت گرفته است. 150 بیمار با ODS ناشی از انتوساسپشن و یا رکتوسل در ابتدا تحت درمان نگهدارنده و بیوفیدبک قرار گرفتند. بیماران در موارد شکست درمان نگهدارنده کاندید جراحی شدند. 61 بیمار با ODS تحت عمل STARR قرار گرفتند. ارزیابی بالینی با سیستم امتیازبندی ODS و بی‌اختیاری انجام گردید.

یافته‌ها: میانگین سنی بیماران 4/3 ±4/46 سال (22 تا 74 سال) بوده است. میانگین زمان جراحی 9±38 دقیقه بوده است. میانگین زمان پی‌گیری بیماران پس از عمل 4/2 ± 5/11 ماه بوده است. امتیاز ODS بیماران قبل عمل 9/0± 7/14 و پس از عمل 7/0 ± 3/4 بود که تفاوت معنی‌داری داشت (00/0= p). امتیاز بی اختیاری قبل از عمل 2/0 ± 6/0 و پس از عمل 3/0±2/1 بود که تفاوت معنی‌داری نداشت (1/0=p). 84 درصد بیماران از عمل رضایت داشتند و به دیگران نیز توصیه می‌کردند.

استنتاج: STARR روش موثر و بی‌خطری در درمان اختلال انسدادی دفع ناشی از انتوساسپشن و یا رکتوسل می‌باشد.