Mendeley  

Zotero  

Nikbkhsh N, Moghaddamnia A, Hashemi S, Mahmoudi M. The Effect of Tamoxifen in the Treatment of Idiopathic Gynecomastia . J Mazandaran Univ Med Sci 2011; 21 (84) :139-143
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-679-fa.html

سابقه و هدف: ژنیکوماستی، تکثیر خوش خیم بافت گلاندولار پستان مرد، به علت افزایش نسبت فعالیت استروژن به آندروژن ایجاد می شود. با توجه به عدم بررسی اثر تاموکسیفن در ژنیکوماستی در ایران و همچنین محدود بودن مطالعات مشابه خارجی، این مطالعه با هدف تعیین اثر داروی تاموکسیفن بر درمان ژنیکوماستی انجام شده است.
مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، بیمارانی که ژنیکوماستی ایدیوپاتیک داشتند، پس از اخذ رضایت، با تاموکسیفن (10-20 mg/day) و به مدت 6 ماه تحت درمان قرار گرفتند. در ابتدای مطالعه و پس از شروع درمان هر یک ماه معیارهایی چون درد، و معاینه بالینی از نظر تندرنس و اندازه پستان بررسی شده و اطلاعات ثبت گردید. معیارهای پاسخ به درمان کاهش تندرنس و کاهش اندازه پستان بود. جهت تحلیل داده ‌ها از آزمون ‌های Wilcoxon، Friedman،Mc-Nemar وRepeated measures استفاده شد.
یافته ها: از 30 بیماری که وارد مطالعه شدند، در ابتدای مطالعه 24 بیمار تندرنس داشتند. اما در ماه سوم و همچنین در ماه ششم درمان این تعداد به 2 نفر کاهش یافت (p<0.05). در ماه سوم میانگین کاهش اندازه پستان نسبت به ابتدای مطالعه 12.86±9.79 میلی ‌متر (p<0.05) و در ماه ششم نسبت به ابتدای مطالعه 24.70±19.71 میلی ‌متر (p<0.05) بود. همچنین اندازه در طول درمان کاهش معنی ‌داری داشت (p<0.05).
استنتاج: بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه، تاموکسیفن درمان موثری در ژنیکوماستی می ‌باشد و با توجه به میزان کاهش اندازه پستان و تندرنس آن، جهت درمان ژنیکوماستی تاموکسیفن پیشنهاد می ‌گردد.