دوره 21، شماره 83 - ( مرداد و شهریور 1390 )                   جلد 21 شماره 83 صفحات 7-2 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Karami H, Kowsarian M, Karami H, Kowsarian S, Mahdavi M, Daneshmandi Z, et al . The Relationship Between Developing Thalassemia Major and Dysfunction of Pancreatic Endocrine and Exocrine . J Mazandaran Univ Med Sci 2011; 21 (83) :2-7
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-683-fa.html
کرمی حسن، کوثریان مهرنوش، کرمی حسین، کوثریان سیداحمدشهاب، مهدوی محمدرضا، دانشمندی زهرا، و همکاران.. بررسی رابطه ابتلا به تالاسمی ماژور با اختلال عملکرد آندوکرین و اگزوکرین پانکراس. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1390; 21 (83) :2-7

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-683-fa.html


چکیده:   (13064 مشاهده)
سابقه و هدف: ترانسفیوژن ‌های مکرر در افراد مبتلا به تالاسمی، آنها را در خطر عوارض ناشی از افزایش بار آهن قرار می ‌دهد که منجر به اختلال در عملکرد تعدادی از ارگان ‌ها همچون قلب، غدد درون ریز از جمله کبد و پانکراس در این بیماران می ‌شود. لذا این مطالعه با هدف بررسی تغییرات بالینی و آزمایشگاهی مربوط به پانکراس در بیماران تالاسمیک انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی - تحلیلی بوده است. جامعه مورد بررسی شامل 64 بیمار تالاسمیک ماژور بودند که در دو گروه دیابتیک و غیردیابتی مورد مطالعه قرار گرفتند. علاوه بر برخی از خصوصیات فردی و آزمایشگاهی، آمیلاز، لیپاز و تریپسین سرم و الاستاز مفوعی نیز در هر دو گروه بررسی شدند. مقایسه نتایج با استفاده از آزمون ‌های T-test،Mann-Whitney وFisher's exact انجام گرفت.
یافته ها: میانگین سه فریتین آخر بین دو گروه دیابتیک و غیردیابتیک دارای اختلاف آماری معنی ‌دار بود (p<0.05). بیماران دیابتیک و غیردیابتیک از لحاظ میانگین میزان انسولین سرم، آمیلاز سرم و الاستاز مدفوعی اختلاف قابل توجهی نداشته ‌اند در صورتی ‌که در موارد قندخون ناشتا و 2 ساعت پس از صرف غذا تفاوت کاملا معنی دار دیده شد (p<0.05). بررسی تست ‌های آزمایشگاهی انجام شده از نظر مقادیر نرمال و کمتر از نرمال نیز بیانگر وجود اختلاف واضح آماری در مقدار لیپاز سرم و الاستاز مدفوعی در دو گروه بوده است (p<0.05).
استنتاج: بیماری دیابت شیرین در کودکان تالاسمیک می ‌تواند اثرات نامطلوبی بر برخی از عملکردهای پانکراسی بر جای گذارد. بروز دیابت در زمینه تالاسمی، بیشتر در اثر ایجاد مقاومت بافتی در مقابل انسولین می‌ باشد تا تخریب سلول ‌های بتای پانکراسی و کاهش سطوح انسولین سرم.
واژه‌های کلیدی: تالاسمی، دیابت، عملکرد پانکراس
متن کامل [PDF 200 kb]   (2759 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb