سابقه و هدف: میتومایسین C که به منظور جلوگیری از تکثیر سلولهای همکشتی در کشت سلول به کار میرود، ممکن است با تأثیر مخرب خود بر این سلولها نهایتاً اثرات نامطلوبی بر بلوغ اووسیتها بگذارد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر میتومایسین و همکشتی سلولهای فیبروبلاست و کومولوس بر بلوغ آزمایشگاهی اووسیتهای نابالغ موش انجام گرفت.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، اووسیتهای مرحله وزیکول زایا به دست آمده از موشهای سوری در محیط aMEM تکمیل شده با FSH،hCG ، سرم جنینی گاوی، پنیسیلین و استرپتومایسین در گروههای ذیل کشت شدند: گروه کنترل و گروههای آزمایشی 1: همکشتی با سلولهای کومولوسی، 2: همکشتی با فیبروبلاستی جنینی موش، 3- همکشتی با سلولهای کومولوسی تیمار شده با میتومایسین C، 4- همکشتی با فیبروبلاست جنینی موش تیمار شده با میتومایسین C. پس از 24 ساعت، تعداد اووسیتهای بالغ نشده، متافاز II، GVBD و دژنره شده با استفاده از میکروسکوپ معکوس بررسی شد. آنالیز واریانس و مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون Tukey انجام گرفت.
یافتهها: درصد اووسیت های مرحله وزیکول زایا (75/2±24) و متافاز II (28/2±51) در گروه کنترل با اختلاف معنیداری به ترتیب بیشتر از 25/2±8 و 29/2±10 و 28/2±10 و19/1±11 و کم تر از 34/2±64 و 62/2±63 و 86/2±62 و 47/2±62 همه گروههای آزمایشی بود. با این حال، بین گروههای آزمایشی اختلاف معنیداری مشاهده نشد.
استنتاج: همکشتی با سلول های فیبروبلاست و کومولوس باعث بهبود بلوغ آزمایشگاهی اووسیتهای نابالغ گردید و با توجه به عدم وجود اختلاف معنیدار بین گروههای آزمایشی میتوان حذف بخش غیرفعال سازی سلولهای مذکور با میتومایسین را از پروتکلهای رایج پیشنهاد نمود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |