سابقه و هدف: ناباروری چالش بزرگ اجتماعی و پزشکی در ایران به ویژه در مناطق روستایی است. هدف از این مطالعه مقایسه شیوع ناباروری در مناطق روستایی و شهری و عوامل مرتبط با آن در گروه های روستایی و شهری بوده است.

مواد و روش‌ها: مطالعه حاضربه صورت توصیفی- تحلیلی در مناطق شهری و روستایی شهرستان بابل در سال 1391 برای ارزیابی ناباروری با نمونه‌گیری به طریق خوشه ای استاندارد با استفاده از یک پرسش‌نامه طراحی شده روی 546 خانم شهری و 535 خانم روستایی که بین سنین20 تا 45 سال قرار داشتند، انجام گردید.

یافته‌ها: از بین زنان مورد مطالعه 5/50 درصد ساکن شهر بودند. شیوع ناباروری طول عمر در جمعیت مورد مطالعه بر اساس گزارش خوداظهاری 5/15درصد بود. شیوع ناباروری در جمعیت ساکن شهر و روستا به ترتیب 15درصد و 1/16 درصد بوده است. سن ازدواج، شغل و میزان تحصیلات خانم و همسر با وضعیت سکونت بر اساس شهری یا روستایی بودن رابطه آماری معنی‌داری داشتند(05/0>P).

استنتاج: این مطالعه نشان داد که بخش قابل ملاحظه‌ای از زنان، دوره ای از ناباروری را در زندگی شان تجربه می‌نمایند. هم‌چنین شیوع ناباروری در زنان ساکن در روستا بالا بوده است.