سابقه و هدف: پره‌اکلامپسی یکی از سه علت اصلی مرگ زنان باردار است. عوامل متعددی از جمله سبک زندگی، استرس روانی واختلالات خواب در بروز پره اکلامپسی نقش دارند. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط پره‌اکلامپسی با ﺳﻨﺪرم پای بیقرار انجام شد.

مواد و روش‌ها: این مطالعه مورد- شاهدی در سال 1393 روی 150 زن باردار مبتلا به پره‌اکلامپسی و 150 زن سالم مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی- درمانی و بیمارستان‌های دانشگاهی شهر مشهد انجام گرفت. تشخیص پره‌اکلامپسی بر اساس فشارخون سیستولی مساوی یا بیش‌تر از 140 میلی‌متر جیوه و یا فشارخون دیاستولی مساوی یا بیش‌تر از 90 میلی‌متر جیوه همراه با دفع ادراری پروتئین به میزان 300 میلی‌گرم در ادرار24 ساعته بود وابتلای آن‌ها به سندرم پای بیقرار بر اساس ﻣﻌﻴﺎرﻫﺎی تشخیصی اﻧﺠﻤﻦ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺳﻨﺪرم پای بی‌قرار تعیین شد.تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون‌های آماری کای‌دو، نسبت شانس، تی- مستقل، من ویتنی و مدل رگرسیون لجستیک انجام شد. میزان p کم‌تر از 05/0 معنی‌دار در نظرگرفته شد.

یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد بین پره‌اکلامپسی و سندرم پای بیقرار ارتباط معنی‌داری وجود دارد(001/0 p<) به طوری‌که 3/15درصد از افراد مبتلا به پره‌اکلامپسی و 3/7 درصد از افرادغیر مبتلا، سندرم پای بیقرارداشتند. در گروه مبتلا به پره‌اکلامپسی شانس مواجهه با سندرم پای بیقرار 28/2 برابر گروه سالم بود (88/4-07/1 CI95%: ,28/2 OR=).

استنتاج: با توجه به افزایش خطر پره اکلامپسی در افراد مبتلا به سندرم پای بیقرار می‌توان طی مراقبت‌های دوران بارداری سندرم پای بیقرار را به عنوان یک فاکتور خطر در نظر داشت.