سابقه و هدف: کارشناسی اتاق عمل شاخه‌ای از علوم پزشکی است که طی آن دانشجویان با اتاق عمل و تکنولوژی‌های نوین جراحی در جراحی‌های تخصصی و فوق تخصصی آشنا می‌شوند و مراقبت و کمک به اداره بیماران را قبل، حین و بعد از عمل می‌آموزند. این پژوهش کیفی با هدف تبیین تحلیل عملکرد کارشناسان اتاق عمل بر اساس برنامه آموزش دانشگاهی آنان انجام شده است.

مواد و روش‌ها: این تحقیق مطالعه‌ای کیفی با رویکرد تحلیل محتوی است. فرایند جمع‌آوری داده‌ها مشتمل بر ده مصاحبه نیمه ساختار یافته و عمیق با کارشناسان ناپیوسته اتاق عمل بود. نمونه‌ها به صورت هدفمند انتخاب شدند و مصاحبه‌ها به مدت 6 ماه تا مرحله اشباع ادامه یافت. تحلیل داده‌های به‌دست آمده به روش آنالیز محتوی کیفی و با رویکرد قراردادی صورت گرفت.

یافته‌ها: تحلیل کیفی محتوای داده‌های مصاحبه منجر به استخراج شش درون مایه اصلی گردید که بیانگر تبیین تحلیل عملکرد کارشناسان اتاق عمل براساس برنامه آموزش دانشگاهی آنان بود. درون مایه‌های حاصله شامل: ناکارآمدی تدریس"، "مدرک‌گرایی"، "عملکرد تجربه مدارانه"، "بحران نادیده گرفتن شأن پرسنل"، "انگیزه یادگیری" و "دغدغه بی‌توجهی به دروس تخصصی " است.

استنتاج: از دغدغه‌های اصلی مشارکت‌کنندگان این تحقیق ناکارآمدی تدریس در برنامه‌های آموزشی دوران کارشناسی بود که یکی از دلایل آن کاربردی نبودن دروس این دوره است، زیرا برنامه‌های آموزشی رایج فرصت کافی برای ارتقا و بهبود آگاهی و بعضی مهارت‌های آنها را در سطح ایده‌آل فراهم نمی‌سازد،  بنابراین برای رفع آن نیاز به برنامه‌ریزی صحیح آموزشی احساس می‌شود.