مقایسه یافته‌های حاصل از بررسی خون‌رسانی عضله قلب با روش Thallium-201 SPECT وCardiac MRI  جهت ارزیابی قابلیت حیات (viability) میوکارد بطن چپ در بیماران دارای سابقه انفارکتوس میوکارد همراه با بالا رفتن قطعه ST (STEMI)

متولی, مرضیه; محمد زاده, علی; ملک, هادی; بیطرفان رجبی, احمد; بخشنده, هومن; صنعتی, حمیدرضا; ملک زاده, ایران; صفرپور لیما, بهنام; حسینی ذیجود, سیدمصطفی; صفرپور لیما, زینب

دوره 26، شماره 136 - ( اردیبهشت 1395 ) جلد 26 شماره 136 صفحات 164-160 | برگشت به فهرست نسخه ها

Mendeley

Zotero

RefWorks

Motevali M, Mohammadzade A, Malek H, Bitarafan Rajabi A, Bakhshandeh H, Sanati H R, et al . Comparing the Cardiac MRI and Thallium-201 SPECT Findings in Assessing Myocardial Viability in Patients with ST Elevation Myocardial Infarction . J Mazandaran Univ Med Sci 2016; 26 (136) :160-164
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-7527-fa.html

متولی مرضیه، محمد زاده علی، ملک هادی، بیطرفان رجبی احمد، بخشنده هومن، صنعتی حمیدرضا، و همکاران. و همکاران.. مقایسه یافته‌های حاصل از بررسی خون‌رسانی عضله قلب با روش Thallium-201 SPECT وCardiac MRI جهت ارزیابی قابلیت حیات (viability) میوکارد بطن چپ در بیماران دارای سابقه انفارکتوس میوکارد همراه با بالا رفتن قطعه ST (STEMI). مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1395; 26 (136) :160-164

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-7527-fa.html

مقایسه یافته‌های حاصل از بررسی خون‌رسانی عضله قلب با روش Thallium-201 SPECT وCardiac MRI جهت ارزیابی قابلیت حیات (viability) میوکارد بطن چپ در بیماران دارای سابقه انفارکتوس میوکارد همراه با بالا رفتن قطعه ST (STEMI)

مرضیه متولی

، هادی ملک

، سیدمصطفی حسینی ذیجود

، زینب صفرپور لیما

چکیده: (7471 مشاهده)

سابقه و هدف: در صورت اثبات وجود بافت زیستا (viable) بعد از انفارکتوس قلبی، امکان بازگشت فعالیت میوکارد پس از ریواسکولاریزاسیون موفق وجود دارد. هدف از این مطالعه، مقایسه دو روش اسکن تالیوم و MRI قلبی در تعیین قابلیت حیات (viability) میوکارد است.

مواد و روش‌ها: مطالعه به صورت مقطعی در بیمارستان قلب شهید رجایی تهران طی سال‌های 92- 1391 بر روی 17 بیمار با سابقه STEMI انجام شد. علاوه بر انجام اسکن تالیوم، MRI قلب با تزریق گادولینیوم انجام شد. جذب بیش از 50 درصد تالیوم بعد از 4 ساعت از زمان تزریق و نیز انهنسمنت تاخیری کم تر یا مساوی 50 درصد بعد از 10 دقیقه از زمان تزریق در MRI در هر سگمان، به عنوان بافت زیستا در نظرگرفته شد.

یافته‌ها: 289 سگمان در هر روش بررسی شد که 6/15 درصد از آن‌ها در اسکن تالیوم و 35 درصد از آن‌ها در MRI، غیرقابل حیات گزارش شدند. در سگمان‌های اپیکال سپتال و اپکس، توافق قابل توجهی بین یافته‌های دو روش مشاهده شد (k:0.653 و k:0.757 به ترتیب).

استنتاج: میزان درصد میوکارد غیرقابل حیات (non-viable) در MRI نسبت به اسکن تالیوم بالاتر گزارش شد و هم چنین توافق قابل توجهی بین یافته های MRI و SPECT در تعیین قابلیت حیات میوکارد در سگمان های اپیکال سپتال و اپکس مشاهده شد.

واژه‌های کلیدی: انفارکتوس میوکارد، قابلیت حیات میوکارد، MRI قلبی، اسکن تالیوم

متن کامل [PDF 504 kb] (2388 دریافت)

نوع مطالعه: گزارش کوتاه |

ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
	این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

Designed & Developed by : Yektaweb