دوره 13، شماره 39 - ( تير 1382 )                   جلد 13 شماره 39 صفحات 40-36 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Âtarod Z, Rahmanpour H, Hossein zadeh M, Khalilian A. Evaluation of the effect of low doses aspirin in prevention of pre-eclampsia and primipara . J Mazandaran Univ Med Sci 2003; 13 (39) :36-40
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-768-fa.html
عطارد زلیخا، رحمان پورزنجانی هاله، حسین زاده مریم، خلیلیان علیرضا. بررسی اثر آسپیرین با دور پایین در پیشگیری از پره اکلامپسی در پرایمی پارها. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1382; 13 (39) :36-40

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-768-fa.html


چکیده:   (20532 مشاهده)
سابقه و هدف: اختلالات هیپرتانسیو حین بارداری، یکی از سه عامل عمده مرگ مادران را به همراه خونریزی و عفونت تشکیل می دهد. در تلاش برای پیگشیری از پراکلامپسی، راه کارهای مختلفی مورد استفاده قرار گرفته است. داروهای استفاده شده شامل آسپیرین و آنتی اکسیدان ها می باشند. هدف از این بررسی نقش تجویز آسپیرین در پیشگیری از پراکلامپسی در خانم های پراپمی بار مراجعه کننده به درمانگاه پره ناتال بیمارستان حضرت فاطمه زهرا (س) از آبان ماه سال 1380 تا پایان خردادماه سال 1381 تا پایان خرداد ماه سال 1381 بوده است.
مواد و روش ها: این مطالعه یک کارآزمایی تصادفی دوسوکور است که بر روی دو گروه از خانم های نخست زا و یک قلو بین هفته های 13 تا 32 بارداری انجام شد. هیچ یک از افراد مورد مطالعه، سابقه آسم. فشار خون، دیابت، زخم معده و حساسیت به آسپیرین نداشتند. از 537 خانم شرکت کننده در مطالعه همه به جز 48 نفر تا پایان مطالعه همراهی نمودند. 489 نفر باقی مانده، به صورت تصادفی، به دو گروه تقسیم شدند. گروه شاهد (252 نفر) دارونما دریافت کردند و گروه مورد (237 نفر) آسپرین دریافت نمودند. افراد هر دو گروه در هر مراجعه روتین به درمانگاه پره ناتال از نظر فشارخون پروتئینوری و ادم بررسی شدند. دو گروه از نظر سن مشابه سازی شدند. از odds Ratio و x2 برای تجزیه و تحلیل آماری استفاده شد.
یافته ها: بروز پراکلامپسی بین دو گروه به لحاظ آماری، معنی دار نبود، هیچ موردی از اکلامپسی در دو گروه مشاهده نشد و مورتالیتی پره ناتال نیزدر هیچ یک از دو گروه وجود نداشت. فراوانی پراکلامپسی در گروه مورد، 3.37 درصد و در گروه شاهد، 4.76 درصد بوده است که از لحاظ آماری معنی دار نبوده است.
استنتاج: به نظر نمی رسد که تجویز آسپیرین با دوز پایین در خانم های پرایمی پار، در پیشگیری از بروز پراکلامپسی، زایمان پرترم، وزن کمتر از 2500 گرم و مورتالیتی پرناتال موثر باشد. مطالعه بر روی استفاده از سایر داروهای پروفیلاکتیک و بررسی اثر دقیق فارماکوکینتیک آسپرین توصیه می شود.
متن کامل [PDF 151 kb]   (2331 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb