سابقه و هدف: در میان مواد شیمیایی متعدد مورد استفاده در بخش کشاورزی، 2, 4- دی کلرو فنوکسی استیک اسید (D-2،4) به‌طور گسترده‌ای برای کنترل علف‌های هرز مورد استفاده قرار می‌گیرد. این علف کش به عنوان یک آلاینده سرطان زا و با سمیت بالا در نظر گرفته می‌شود که به دلیل پایداری بیولوژیکی و شیمیایی آن، تجزیه این آلاینده بسیار مشکل است. لذا این مطالعه با هدف تجزیه فتوکاتالیستی علف‌کش D-2،4 با استفاده از نانوذرات اکسید ایندیوم در حضور نور ماوراء بنفش انجام شد.

مواد و روش‌ها: این تحقیق در مقیاس آزمایشگاهی و در سیستم ناپیوسته انجام شد. اثر پارامترهای عملیاتی نظیر pH (2-11)، زمان تماس (5-240 دقیقه)، دوز کاتالیست (2-1/0 گرم بر لیتر) و غلظت اولیه علف کش (5-40 میلی‌گرم بر لیتر) بر راندمان فرآیند مورد بررسی قرار گرفت. داده‌‌های فرآیند با مدل سینتیکی شبه درجه یک تطبیق داده شدند.

یافته‌ها: افزایش pH و غلظت اولیه علف‌کش منجر به کاهش راندمان تجزیه شد و افزایش زمان تماس و دوز فتوکاتالیست سبب افزایش راندمان تجزیه شد. بهترین راندمان معادل 70 درصد، در pH برابر با 3، دوز کاتالیست 1 گرم بر لیتر، زمان تماس 120 دقیقه و غلظت اولیه علف کش 5 میلی‌گرم بر لیتر حاصل شد. داده های فرآیند به خوبی از سینتیک شبه درجه یک پیروی می‌کنند (R²=0.915).

استنتاج: نتایج این مطالعه نشان داد که فرآیند فتوکاتالیستی با استفاده از نانوذرات اکسید ایندیوم در حضور نور ماوراء بنفش راندمان نسبتاً مناسبی برای تجزیه علف کش D-2،4 دارد.