دوره 12، شماره 35 - ( تير 1381 )                   جلد 12 شماره 35 صفحات 10-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Farzin D, Khalili M. Effects of different histamine receptor agonists and antagonists on motor coordination in the rat rota rod test. J Mazandaran Univ Med Sci 2002; 12 (35) :1-10
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-78-fa.html
فرزین داوود، خلیلی منظر. بررسی اثر آگونیست و آنتاگونیست های مختلف گیرنده هیستامینی بر هماهنگی حرکتی موش صحرایی در تست Rota rod. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1381; 12 (35) :1-10

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-78-fa.html


چکیده:   (13712 مشاهده)
سابقه و هدف: Sedation یکی از عوارض جانبی مشترک بیشتر آنتی هیستامین ها است. این عارضه کاربرد بالینی عوامل آنتی هیستامین کلاسیک را محدود می کند، در صورتی که بعضی از آنتی هیستامین های جدید فاقد اثر Sedation می باشند. نظر به اهمیت موضوع، در مطالعه حاضر نقش مکانیسم های گیرنده های مختلف هیستامینی در القای Sedation با استفاده از تست Rota rod مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش ها: هماهنگی حرکتی حیوانات بر اساس زمان تحمل موش صحرایی روی میله دوّار با استفاده از یک دستگاه Rota rod در سرعت 16 دور در دقیقه ثبت می گردید. زمان تحمل حیوان قبل وبعد از تجویز داروها اندازه گیری می شد.
یافته ها: تزریق داخل مغزی یا داخل صفاقی HTMT (10 میکروگرم/موش صحرایی) یا دیفن هیدرامین (20 الی 40 میلی گرم/کیلوگرم) زمان تحمل حیوان در تست Rota rod را کاهش داد، در صورتی که دکس کلرفنیرامین در این رابطه بی اثر بود. آگونیست گیرنده H2 هیستامینی، Dimaprit (30 میلی گرم/کیلوگرم، داخل صفاقی)، نیز زمان تحمل حیوان در تست Rota rod را کاهش داد ولی آنتاگونیست های گیرنده H2 هیستامینی، فاموتیدین (20 الی 40 میلی گرم/کیلو گرم، زیرجلدی) و رانیتیدین (20 الی 40 میلی گرم/کیلوگرم، داخل صفاقی)، نیز موجب اختلال در هماهنگی حرکتی حیوان در تست Rota rod شدند و آنتاگونیست گیرنده H3 هیستامینی، تیوپراماید (5 و 10 میلی گرم/کیلوگرم، داخل صفاقی)، در این رابطه بی اثر بود. تزریق داخل صفاقی دوز 50 میلی گرم/کیلوگرم تیوپراماید به طور معنی داری اختلال حرکتی القای شده توسط Imetit را آنتاگونیزه نمود.
استنتاج: نتایج پیشنهاد می کند مکانیسم گیرنده H3 هیستامینی در تعدیل Sedation دخیل می باشد.
متن کامل [PDF 1319 kb]   (2275 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb