آلرژیک برونکوپولمونری آسپرژیلوزیس (ABPA)، واکنش‌های آلرژیک التهابی نسبت به کلونیزاسیون گونه‌های آسپرژیلوس است که معمولاً در افراد مبتلا به آسم یا سیستیک فیبروزیس ایجاد می‌شود. به دنبال استنشاق اسپورها از محیط، هایفی قارچ در موکوس برونش رشد می‌کند و باعث تحریک پاسخ ایمنی شامل سلول‌های لنفوسیت یاریگر 2 و ایمونوگلوبین‌های E وG می‌شود. اگرچه تشخیص ABPA دشوار است و به موقع انجام نمی‌شود، ولی به کارگیری روش‌های سرولوژی (اندازه‌گیری‌ آنتی‌بادی IgE) برای تشخیص ABPA در فرایند تشخیص بیماری کمک‌کننده است. هرچند که واکنش‌های متقاطع نیز در این روش‌ها رخ می‌دهد. در کل تشخیص بیماری با در نظر گرفتن ترکیبی از معیارهای بالینی، بیولوژیکی و رادیولوژیکی صورت می‌گیرد. درمان اصلی ABPA شامل استفاده از کورتیکواستروئیدها و داروهای ضد قارچی است، اما در کل درمان ABPA وابسته به کنترل بیماری زمینه‌ای آسم، درمان بیماری حاد و توقف پیشرفت برونشکتازی می باشد. در مقاله حاضر مروری بر بیماری آلرژیک برونکوپولمونری آسپرژیلوزیس با تاکید بر جنبه های تشخیصی و درمانی مورد بررسی قرار می‌گیرد.