سابقه و هدف: دندانپزشکان به‌طور مداوم در معرض بخار جیوه قرار دارند و نقش آن در ایجاد بسیاری از بیماری‌های مزمن به اثبات رسیده است. لذا مطالعه‌ی حاضر با هدف تعیین میانگین غلظت جیوه در نمونه‌های خون، ادرار و هوای تنفسی دندانپزشکان ایران به روش مرور سیستماتیک و متاآنالیز انجام شده است.
مواد و روش‌ها: مطالعه‌ی حاضر بر اساس دستورالعمل های PRISMA برای مطالعات مرور سیستماتیک و متاآنالیز انجام گرفت. دو نفر از پژوهشگران پایگاه‌های فارسی و انگلیسی Magiran، Iranmedex، SID، Medlib، Scopus، PubMed، Science Direct ، Cochrane، Web of Science و موتور جستجوی Google Scholar را بدون محدودیت زمانی تا سال 1395 جستجو کردند. برای ارزیابی ناهمگنی بین مطالعات از آزمون کوکران و شاخص I² استفاده شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار Stata نسخه 1/11 بر اساس مدل اثرات تصادفی آنالیز شدند.
یافته‌ها: 12 مطالعه با حجم نمونه‌ی 1276 دندانپزشک بررسی شدند. میانگین غلظت جیوه در نمونه‌های خون، ادرار و هوای تنفسی به ترتیب 21/1 µg/dl( CI 95%: 75/1، 67/0)، 54/5 µg/l(CI 95%: 06/7، 03/4) و 58/7 microg/m³( CI 95%: 60/12، 56/2) برآورد گردید. تفاوت استاندارد شده میانگین غلظت جیوه خون 75/1 ( CI 95%: 55/3، 05/0-) و ادرار 79/1 µg/dl(CI 95%: 99/4، 40/1-) بین گروه های مورد و شاهد بدست آمد و ارتباط از نظر آماری معنی دار نبود(05/0<P).
استنتاج: یافته‌های این مطالعه نشان داد فاصله اطمینان 95 درصدی میانگین غلظت جیوه در نمونه‌ی ادرار دندانپزشکان ایران فراتر از حد مجاز می‌باشد. لذا دندانپزشکان ایرانی باید سالیانه از نظر غلظت جیوه ادرار مورد بررسی قرار گیرند.