سابقه و هدف: سودوموناس آئروژینوزا یک پاتوژن مهم فرصت طلب در افراد مبتلا به بیماری تنفسی مزمن یا افراد با نقص ایمنی است. این باکتری مقاومت ذاتی و اکتسابی به انواع آنتی‌بیوتیک‌ها را نشان می‌دهد. یک مکانیسم مهم مقاومت به فلوروکوئینولون‌ها در سودوموناس آئروژینوزا جهش در gyrA، یک زیرواحد توپوایزومراز نوع II می باشد. هدف از این مطالعه بررسی جهش‌های ژن gyrA در جدایه های مقاوم به دارو در استان گیلان بود.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی، 44 جدایه سودوموناس آئروژینوزا جدا شده از نمونه‌‌های مختلف از جمله سوختگی، ادرار و ترشحات تنفسی به کمک روش‌های بیوشیمیایی تعیین هویت شدند. حساسیت و مقاومت به آنتی بیوتیک به روش کربی بور تعیین گردید. از آزمون χ² بهره برده شد و برای معنی‌دار بودن نتایج 05/0< P  لحاظ شد. برای بررسی جهش های ژن gyrA در جدایه های مقاوم به سیپروفلوکساسین، PCR- سکونسینگ انجام شد. نرم افزار CLCmain workbench v3.5 و نرم افزار بلاست (BLAST) برای مقایسه توالی ژن gyrA در جدایه‌های مقاوم با ژن رفرنس در PAO1 مورد استفاده قرار گرفتند.

یافته‌ها: بالاترین میزان مقاومت به سیپروفلوکساسین در جدایه‌ها MIC>512 µg/ml بود. دو جهش T83I و D87Y در ژن gyrA در جدایه‌های مقاوم شناسایی شد. هم‌چنین این مطالعه نشان داد که بین میزان MIC در جدایه‌های مقاوم به سیپروفلوکساسین و جهش در ژن gyrA ارتباطی وجود ندارد.

استنتاج: این نتایج نشان می‌دهد که جهش در ژن gyrA یکی از مهم‌ترین مکانیسم‌های مقاومت به سیپروفلوکساسین در جدایه‌های کلینیکی سودوموناس آئروژینوزا در گیلان بوده و به نظر می‌رسد جهش در  gyrAبه همراه چند ژن درگیر در ایجاد مقاومت، باعث افزایش مقاومت در جدایه‌های مختلف شده باشد.