سابقه و هدف: : با وجود اثبات اثر پروپوفول بر کاهش تون عضلات صاف، اثر این دارو بر اسپاسم حالبی تاکنون بررسی نشده است. لذا این مطالعه با هدف بررسی اثر پروپوفول در سنگ شکنی داخل حالبی (TUL) و تاثیر آن بر کاهش اسپاسم حالبی در فاز حاد رنال کولیک اجرا شد.

مواد و روش‌ها: طی یک مطالعه کارآزمایی بالینی دو سو کور 122 بیمار وارد مطالعه شدند. ابتدا به تمامی بیماران میدازولام mg/kg 02/0و فنتانیل µg/kg2 داده شد. سپس به طور تصادفی برای گروه اول پروپوفول با دوز mg/kg 5/2 (گروه پروپوفول، 65 نفر) و برای گروه دوم نیز نسدونال با دوز mg/kg5 (گروه نسدونال، 57 نفر) تجویز شد. TUL با روش پنوماتیک انجام شد. طول مدت انجام TUL،  تغییرات همودینامیک، میزان موفقیت، نیاز به Extracorporeal shock wave lithotripsy (ESWL)، نیاز به استفاده از استنت حالبی، Double J insertion (DJ) و عوارض ثبت شد.

یافته‌ها: سن، جنس، وزن و اندازه سنگ بین دو گروه اختلاف آماری معناداری نداشت (05/0p>). زمان انجام TUL (004/0p=) و میانگین فشارخون سیستولیک، دیاستولیک و ضربان قلب در دقایق یک و پنج (01/0p>) به طور معناداری در گروه پروپوفول کم‌تر بود. میزان موفقیت TUL در گروه پروپوفول و نسدونال به ترتیب 9/96 و 5/89 درصد (097/0p=)، نیاز به استنت به ترتیب در 20 و 5/17 درصد (729/0p=) و نیاز به DJ در 8/22 و 9/16 درصد (415/0p=) وجود داشت.

استنتاج: پروپوفول با کاهش بیش‌تر فشار خون سیستولی، دیاستولی، تغییرات کم‌تر ضربان قلب، کاهش زمان TUL، افزایش نسبی موفقیت TUL، نیاز کم‌تر به DJ و همچنین نیاز کم‌تر به ESWL همراهی داشت.