سابقه و هدف: در طب ایرانی، تشنگی به عنوان یک بیماری قلمداد شده و لذا به طور مفصل در مورد انواع تقسیم‌بندی، علل و مکانیسم‌های ایجاد این بیماری و نیز راه‌کارهای درمانی آن توضیح داده شده است. هدف این مطالعه بررسی دیدگاه‌های طب ایرانی و رایج در زمینه سبب شناسی تشنگی است، بدان امید که افق تازه‌ای را فراروی محققین برای تحقیقات بالینی در این زمینه بگشاید.

مواد و روش ها: این مطالعه یک بررسی مروری کتابخانه‌ای بوده که ابتدا داده‌ها با کلید واژه تشنگی و عطش در کتب معتبر طب سنتی ایرانی استخراج و سپس با کلید واژه های thirst, etiology, physiology جستجو در پایگاه‌های علمی Google scholar, PubMed, SID, Scopus انجام گرفت. بعد از استخراج داده‌ها، نتایج در غالب مفاهیم و جدول دسته‌بندی گردید.

یافته ها: تشنگی در بیان ساده همان احساس نیاز به آب است که در مکتب طب ایرانی به اعتبارات مختلف، تقسیم‌بندی‌های متفاوتی برای آن ذکر شده که اکثر این تقسیمات به اعتبار علل ایجادی آن صورت گرفته است. این علل به طور کلی به دو دسته بدنی و غیربدنی تقسیم می‌شود. علل بدنی خود شامل بیماری‌هایی است که تحت عنوان سوءمزاج، ورم و انسداد بیان شده است و علل غیر بدنی نیز شامل خوردن انواع غذاها و داروهایی است که می‌توانند موجب تشنگی شوند.

استنتاج: در مقوله تشنگی در طب ایرانی و طب رایج شباهت‌هایی از نظر علل و انواع وجود دارد. طبق یافته‌های این مطالعه، برخی از علل تشنگی عواملی هستند که در طب رایج کم‌تر به آن‌ها پرداخته شده است و به نظر می‌رسد با مطالعه و بررسی آثار اطبای بزرگ طب ایرانی و با درک عمیق‌تری از مقوله تشنگی بتوان در جهت درمان بیماران گام‌های بهتری برداشت.