سابقه و هدف : گردن درد مزمن یکی از شایعترین مشکلات عضلانی اسکلتی است. در جمعیت عمومی، تقریبا 67 درصد افراد بزرگسال، گردن درد را در دورهای از زندگیشان تجربه خواهند کرد. هدف این مطالعه بررسی تغییرات فعالیت الکتریکی عضلات گردن در افراد گردن درد مزمن، در حین حرکات فلکشن- اکستنشن میباشد.
مواد و روش ها : این مطالعه از نوع مورد- شاهدی بوده است که 22 بیمار دارای سابقه گردن درد مزمن (8/1±23 سال) و 21 فرد سالم (6/2±23 سال) که با بیماران همسانسازی شده بودند، در آن شرکت داشتند. افراد از وضعیت نشسته 5 بار حرکت فلکشن و اکستنشن کامل گردن را انجام میدادند. فعالیت میوالکتریک عضلات ارکتوراسپاین گردن و تراپزیوس فوقانی به صورت دوطرفه توسط دستگاه الکترومیوگرافی ثبت گردید. همچنین جهت بررسی تفاوت قدرت عضلانی و دامنه حرکتی در دو گروه، حداکثر قدرت ایزومتریک و دامنه حرکتی فلکشن کامل گردن ثبت گردید.
یافته ها : مقدار دامنه فعالیت الکتریکی عضلات ارکتوراسپاین در فاز استاتیک اولیه و فاز فلکشن کامل در افراد گردن درد مزمن بالاتر از گروه سالم بود(05/0p<) اما تفاوت معنیداری در فعالیت عضلانی در مرحله فلکشن و اکستنشن وجود نداشت(05/0p>). همچنین هیچ تفاوت معنیداری در فعالیت عضله تراپزیوس فوقانی بین دو گروه در حین این حرکات دیده نشد(05/0p>). حداکثر قدرت ایزومتریک عضلات ارکتوراسپاین در افراد سالم به طور معنیداری از افراد گردن درد مزمن بیشتر بوده است(05/0p<) اما دامنه حرکتی فلکشن کامل در دو گروه تفاوت معنیداری نداشت(05/0p>).
استنتاج : بر طبق نتایج حاصل شده در این مطالعه،احتمالاً درد موجب تغییر فعالیت میوالکتریک عضلات ستون فقرات گردن شده است. به طوریکه ظاهراً عضلات اکستانسور گردن در افراد گردن درد برای حفظ کنترل بهتر مجبور هستند که با شدت بیشتری فعالیت نمایند.