سابقه و هدف : مطالعات نشان میدهند فیتواستروژنهای موجود در سویا میتوانند بر سیستم تولید مثلی تأثیرگذار باشند. هدف از این تحقیق بررسی اثرات عصاره هیدروالکلی سویا بر بافت بیضه موش صحرایی نر و محور هیپوفیز-گناد بوده است.
مواد و روش ها : در این مطالعه تجربی 40 سر موش صحرایی نر بالغ به صورت تصادفی به 5 گروه کنترل، گروه شم و گروههای تجربی 1،2 و 3 تقسیم شدند. حیوانات گروههای تجربی به مدت 48 روز عصاره سویا را با دوزهای 30، 60 و 120 میلیگرم بر کیلوگرم به صورت گاواژ دریافت کردند. گروه شم نیز حلال عصاره یعنی آب را در این مدت به صورت گاواژ دریافت نمود. گروه کنترل هیچ تیماری دریافت نکردند. قبل و بعد از آزمایش حیوانات وزن شدند. بعد از پایان دوره، حیوانات با اتر بیهوش شده وبا خونگیری از قلب غلظت هورمونهای FSH، LH و تستوسترون اندازهگیری شد. بیضههای چپ و راست خارج شده و وزن آنها اندازهگیری شد. سپس بیضه چپ هر حیوان جهت مطالعات هیستولوژیک و هیستومتریک مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها : تجویز عصاره هیدروالکلی سویا با دوزهای 30، 60 و 120 میلیگرم بر کیلوگرم اثر سوئی بر وزن بدن، ساختارگنادها و پارامترهای عملکردی بیضه و پارامترهای هیستومتریک نداشته است. تجویز عصاره با دوز mg/kg120 باعث کاهش معنیدار سطح LH پلاسما و کاهش طول اپیتلیوم ژرمینال و کاهش ضریب بازسازی شد (05/0p<). همچنین در بررسیهای هیستولوژیک تأثیر سوئی بر بافت بیضه مشاهده نشد.
استنتاج : نتایج این تحقیق نشان میدهد استفاده از سویا در دوزهای متداول به کار رفته شده، اثر سوء قابل ملاحظهای بر بافت بیضه و ترشح هورمونها در موش صحرائی نر ندارد.