سابقه و هدف: استرونژیلوئیدیازیس یک عفونت نماتودی انسان با انتشار جهانی است. افراد آلوده اغلب فاقد علایم مشخص بالینی هستند ولی در بیماران با سیستم ایمنی تضعیف شده، در صورت عدم درمان تا بیش از 80 درصد مرگ و میر را به دنبال دارد. از این رو تشخیص دقیق و به موقع این عفونت می‌تواند از مرگ بیمار جلوگیری کند. بررسی حاضر به منظور تعیین شیوع استرونژیلوئیدیازیس در دو گروه از افراد تحت شیمی درمانی و همودیالیزی شهرستان بوشهر صورت گرفت.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی، تمامی بیماران تحت شیمی درمانی و همودیالیزی شهر بوشهر در فاصله زمانی مهرماه 1390 لغایت شهریورماه 1391، با استفاده از روش الایزا از نظر وجود آنتی‌بادی IgG ضد استرونژیلوئیدس مورد بررسی قرار گرفتند.

یافته‌ها: از مجموع 214 بیمار مورد بررسی، 4 نفر (9/1 درصد) از بیماران تحت شیمی درمانی و 3 نفر (4/1 درصد) از بیماران همودیالیزی از نظر آنتی بادی IgG ضد استرونژیلوئیدس مثبت بودند.

استنتاج: استرونژیلوئیدیازیس به عنوان یک ریسک فاکتور تهدید کننده حیات در افراد تحت شیمی درمانی و همودیالیزی مطرح می‌باشد، لذا پیشنهاد می شود این بیماران قبل از تجویز داروهای سرکوب کننده ایمنی بدن، دیالیز و نیز قبل از عمل پیوند کلیه، تحت غربالگری استرونژیلوئیدیازیس قرار گیرند.