سابقه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه اختلال خوردن با کمالگرایی و تحریف‌های شناختی دانشجویان مؤنث صورت گرفته است.

مواد و روش‌ها: روش پژوهش توصیفی همبستگی می‌باشد. جامعه آماری تحقیق 6289 نفر از دانشجویان مؤنث دانشگاه آزاد واحد ساری و حجم نمونه آماری پژوهش 500 نفر از دانشجویان مؤنث با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه اختلال خوردن Roger و Cocker (1990)، پرسشنامه کمالگرایی Terri-Short et al (1995) و پرسشنامه تحریف های شناختی Albert Ellis`s بوده است. داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS17 با روش‌های آماری توصیفی و تحلیل ضریب همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون چندمتغیره صورت پذیرفته است.

یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد بین نگرانی در مورد وزن و بی اشتهایی عصبی با کمالگرایی رابطه وجود ندارد (05/0< p ، 005/0 - =r، 05/0= r). بین پر اشتهایی عصبی و کمالگرایی رابطه مثبت وجود دارد (01/0< p، 203/0= r). بین نگرانی در مورد وزن، بی اشتهایی عصبی و پر اشتهایی عصبی با تحریف‌های شناختی رابطه مثبت وجود دارد (01/0< p، 268/0= r، 505/0= r، 224/0= r). بین کمالگرایی منفی و اختلال خوردن رابطه مثبت (01/0< p، 303/0= r)، بین کمالگرایی مثبت و اختلال خوردن رابطه منفی وجود دارد (05/0<p، 01/0- =r). کمالگرایی و تحریف‌های شناختی توان پیش‌بینی اختلال خوردن را داشتند (01/0< p، 483/0= β، 075/0= β).

استنتاج: با توجه به نتایج پژوهش، به دلیل این که اختلال تغذیه رابطه مستقیمی با افکار و شناخت بیمار دارد، بنابراین استفاده از روش شناخت درمانی برای درمان این نوع بیماران مؤثر واقع می‌شود.