سابقه و هدف: برکه‌های تثبیت یکی از فرآیندهای متداول تصفیه فاضلاب به ویژه در مناطق گرمسیر می‌باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر تعداد بافل‌ها و سطح رشد چسبیده در بهبود بازدهی این فرآیند در حذف کلی فرم‌ها بوده است.
مواد و روش‌ها: این مطالعه تجربی در مقایس پایلوت و در مجاورت تصفیه‌خانه فاضلاب شهر اهواز انجام شد. پایلوت این تحقیق از یک سیستم شاهد و سه سیستم دیگر تشکیل شد. در سیستم شاهد دو برکه به صورت سری به هم متصل شدند. چیدمان و ابعاد سه سیستم دیگر مشابه سیستم شاهد بود با این تفاوت که برکه‌های سایر سیستم‌ها به بافل و مدیای با بستر ثابت مجهز شدند. در مدت چهار ماه قابلیت سیستم‌ها در حذف کلی فرم‌ها در زمان ماندهای مختلف ارزیابی و ثابت مرگ باکتری‌ها در هر برکه تعیین شد.
یافته‌ها: در مدت نمونه‌برداری با میانگین زمان ماند 7/8 روز، بازده حذف کلی فرم‌ها در سیستم شاهد به طور میانگین 69 درصد و در سیستم های دو، سه و چهار بافل به ترتیب 80، 84 و 86 درصد تعیین گردید. میانگین ثابت مرگ باکتری‌ها در برکه اول سیستم شاهد 11/0 بر روز و با افزایش تعداد بافل‌ها و بسته‌های مدیا به دو، سه و چهار به ترتیب 16/0، 17/0، 18/0 بر روز به دست آمد. به علاوه این ثابت در برکه دوم بیش‌تر از برکه اول به دست آمد.
استنتاج: استفاده از بافل و مدیای با بستر ثابت بازده کلی حذف کلی فرم‌ها را بهبود داد . اثر سیستم دو و سه بافل در حذف کلی فرم‌ها نسبت به سیستم شاهد قابل توجه و در قیاس با سیستم چهار بافل، از نظر اقتصادی موجه‌تر بود.